Sensizliğe kaç sigara kurban edilir ?
Kaç sigara da geçebilirim sensizlikten ?
Sensizliğin ağır sislerini silip atabilir mi 
İçtiğim sigaraların yoğun dumanı ?
Söylesene !
Ağlasam akıtabilirmiyim sensizliği içimden ?
Ne kadar ağlasam akarsın içimden söylesene ?
Bir ağlayabilsem 
Belki biraz taşacak içimdeki sensizlik yada 
Biraz daha yer açılacak içimde sensizliğe.

Ama şimdi yok !
Açılmıyor !
Dolu taşmak bilmiyor sensizlik.
Oysa alışmalıydım sensizliğe.
Alışmalıydım 
Her fırsatta beni bırakıp gitmelerine.
Giderken canımı da almalıydın oysa.
Her gidişinde haykırdım ardından.
Bu cansız bedeni bırakma bana 
Giderken canımıda al bedenimi de.
Buna da mı yüreğin yoktu 
Koca adam söylesene ?
Susma

Sen de mi sessizlikleri giydin üzerine ?
Benim ise içim avaz avaz, çığlık çığlığa !
Suskunlukları giydim üzerime.
Gidişinin acısını 
Yine kendimden çıkarıyorum.
Sanki sen bilecekmişsin, 
Bilsen de çok umrunda olacakmış gibi.
Oysa hep kendini düşündün sen...
Sen kendini ben seni düşündüm hep.
Sen iki kişilik düşünüldün hep, 
Ben ise kiç.!
Şimdi ne kadar 
Ne varsa seni unutturacak,
Seni içimden ne alacaksa 
Hepsini denemeye yeminliyim !
Kaç sakinleştirici engeller seni düşünmemi ?
Kaç sigrayla zehirlemem gerekiyorsa 
Ciğerlerimi zehirleyeceğim !
Daha ne gerekiyorsa yapacağım !
Hepsini deneyeceğim !

Hangisi senden daha fazla zarar verebilirse 
Onu alacağım koynuma !
Söylesene kim, 
Ne zarar verebilir bana senin kadar ?
Ve beni ne mutlu edebilir senin kadar ?
Hangisi kolay terkedebilir senin kadar ?
Gene suskunluklardasın !
Sessizlerdesin !
Sakın konuşma !
Herşeyimdin, herşeyimi aldın...

Hayatımın anlamı’ydın hayatımı da 
Hayatımdaki tüm anlamları da aldın giderken !
Bu can bu beden de 
Bir ayrılığı kolay kabullenemiyor.
Sığamıyorum ayrılığın İçine !
Sıkışıp kalıyorum !
Nefes alamıyorum İşte !
Söylesene kaç sigara yeter 
Ciğerlerimin bitmesine ?
Susma !
Birşeyler söyle !
Ya da sus !
Hiç konuşma !
Ben alışabilmek için sensizliğe 
Her yolu deneyeceğim nasıl olsa.!