Card image cap
Eski̇ mert i̇nsanlar kalmadi gayri

Hz.Ömerin halifelik döneminde

2 delikanlı bir adamı kollarından tutup

Hz. Ömer'e getirirler

"Ya Ömer !

Bu adam bizim babamızı öldürdü kısas isteriz" derler.

Mahkeme kuruluyor adama son isteği sorulur

Adam:

"Eşimı çocuklarımı 3 günlük yolda bıraktım 

benden haber bekliyorlar.

Müsaade edin onlar ile helalleşip geleyim der"

Hz Ömer:

"İdam kararın verildi.

Sen 3 günlük yola gitmek için izin istiyorsun.

Nasıl güvenelim sana ?"

Adam:

"Ya Ömer der ve İsra süresi 34.ayeti okur

"Söz verenler verdikleri sözden mükelleftir.

Yarın huzuru mahşer de hesaba çekilecektir."

Hz. Ömer;

"Peki. Fakat yerine bir kefil almamız lazım.

Sen gelmezssen onu idam edecez."

Adam ordaki kalabalığa sorar kefil olacak olan var mı ?

Kalabalıktan ses yoktur.

En arkadan biri elini kaldırır ve

"Ben olurum Ya Ömer" der.

Bakarlar ki bu kişi Hz. Ebu Zer'dir.

Herkes şaşkın

"Ya Ebu Zer neye kefil olduğunu biliyorsun değil mi ?"

der Hz. Ömer

"Bırakın gitsin adamı ben kefilim" der yine Ebu Zer.

Adam biniyor atına uzaklaşıyor.

3 gun herkes adamı konuşuyor gelecek mi gelmiyecek mi ?

Mescitte bile gündem oluyor.

Akşam namazına yakın uzaktan bir atlı geliyor.

Hz. Ömer:

"Be adam neden geldin?"

Adam:

"Demesinler ki 

Müslümanlar söz veripte sözlerini tutmuyorlar diye geldim."

Ölen adamın çocukları söz ister bu defa.

"Ya Ömer biz kısas hakkımızdan vazgeçtik."

Hz Ömer:

"Peki neden affediyorsunuz babanızı öldüren bu adamı ?"

"Ya Ömer

demesinler ki Müslümanların arasında merhamet yok oldu !"

Ebu Zer'e dönüp;

"Sen bu adamın neyine, nasıl inandın da kefil oldun ?"

Hz. Ebu Zer;

"Ya Ömer demesinler ki Müslümanların arasında güven,

itimad kaybolmuş.

Onun için kefil oldum" der.

*

Peki şu an biz hangi durumdayız ?


MERT İNSANLAR KALMADI GAYRİ

*

Çok insan değilmiş sözünün eri

Çark edip dönüyor kavlinden geri

Sözde durmuyorsan söz verme heri

Eski Mert insanlar kalmadı gayrı

*

Sabır her insanın ekmek aşıdır

Söze sadık kalmak er’lik işidir

Yalan söyleyense namert kişidir

Eski Mert insanlar kalmadı gayrı

*

Bilen bilir ahde vefayı sözü

Alttan altta bakıp pelertmez gözü

Hak’tan gayrısına çevirmez özü

Eski Mert insanlar kalmadı gayrı

*

Her giren bağımı eyledi talan

Verilen sözlerin hepisi yalan

Ben oldum sonunda geride kalan

Eski Mert insanlar kalmadı gayrı

*

Değer vermem daha ikrara söze

Hemi tatlı dile hemi de öze

Bağrımda ki yangın dönüştü köze

Eski Mert insanlar kalmadı gayrı

*

Der Durak’ım çekin boynumu dar’a

Zalimler yaşasın ölsün fukara

Zaten hep yek geldi attığım zar’a

Eski Mert insanlar kalmadı gayrı

*

Durak YİĞİT

GönüllerinŞairi

KOCAELİ