MÜMİNE ALLAH YETER

Buzdan heykelin kibri güneş çıkınca biter

Bülbülü susturanın damında baykuş öter

İnsanların şerrinden sığınır Yaradan'a!...

Cihan düşman olsa da mümine Allah yeter

HAYIR VE ŞER

Hayrı yakın tut bize, uzak dursun şer Rabbim!

Önümüze aydınlık gelecekler ser Rabbim!

Kullar zahire göre yanlış hüküm verirler

Hakkımızda hayırlı neyse onu ver Rabbim!

YABANCI GİBİYİZ

Şirin ele yâr oldu, ne Ferhat kaldı ne dağ

Hazan mevsimindeyiz, ne gül kaldı ne de bağ

Bir yabancı gibiyiz bu kadim topraklarda

Bizi bizden kopardı, rüsva eyledi bu çağ

TÜKENİŞ

Çekildin yollarımdan, izin bile kalmadı

Her şey aşikâr oldu, gizin bile kalmadı

Kalple dil arasında köprüler bırakmadın

Tükettin her ne varsa, sözün bile kalmadı

YALAN

Ekinler küle döndü, bahçeler talan oldu

Kapımdan kovduklarım, kapımı çalan oldu

Gün oldu devran döndü, değişti her ne varsa

Hakikat bildiklerim koca bir yalan oldu

SÖZ BURCU

Söz burcu küle döndü, uyan uykudan mahir!

Ya yeni şeyler söyle ya ebedî  sus şair

Nefes almak değildir varlığın hakikati

Her ne varsa tükendi, yaşadığına dair

                                   M. NİHAT MALKOÇ