Card image cap
Eğre (7)

Esmece

 

tatar arabaları ulandı arkası arkasına

sakalı yerine ğodu Ümmücenin enişdeleri

yesyeni bi he(y)be atıldı gelin arabasına

bazarda ğelin abası Fadime; “yenge” bindi

Adilin Arif, Osman Çavış, Kürt Veli,

arkada ğalan gatırlara gırbaç endirdi

niyeyse turladılar geldiler

Harmanyeri, Gocagoyak Mezerdüzünü

durduk yerde; yarı yolda gelin aşmış yüzünü

nayeti gonşuda bi mes lastik taha oldu

meşin, dabannı, kösele topuklu

“gacırt gucurt” ses çıkarır Esme’nin her sekişinde

cangır-cungur boynundakı "beşibiryerde"

şangır-şungur Gocabaşlı Goca Yaşar işi

yengattan dökülmüş gümüş-bakır bilezikleri

minder, kırlent, hasır yastık;

tavus guşlu, bombe gapaklı sandık

her şeyleri “cedit  yeni”ydi

ille de kösele dabannı mesi

tahtalıkda pembe astarlı mes lasdiği

keymek nasip olmadı belli

..

 

gelin alımının ertesiğün elimizi öptü,

utandım, bi tühaf oldum

ilk tefa elimden öpülüyodum

üsdelik de öpen benden böyüğüdü

hepimize birercik de güçcük mendil verdi

Esme Ğelin taha; o Macargızının evindeki

mavi laylom pabuçlardan giymedi..

ahıra, ağıla inmedi artık

ağılı süpürmedi, batmaları yemlemedi,

malları sağmadı, çobanı savışdırmadı

varsada halı, yoksada halı

Halıcı Memet’den ödünş alınmış “başlık”

“gelin ertesinde”; kekili, zülüfleri kesildi

ve evlerine halı dezgahı çakıldı

yoldan tarafa bakan duvara

elbirlik imelek döküldü, gülecende ip sarıldı

direzi gerildi, sırık geçirildi

eğri demir, doğru demir, maşa

mengene kuruldu;

Esme Ğelin er kalktı, halı dokudu günboyu

modele baktı, düğüm attı

“küt” “küt” “küt” kirkit vurdu

bi an eveli borç ödenecekmiş

gülecende yumak sarmadı

evin hiçbir işine dokanmadı

peynir, yoğurt çalmadı,

yayık bişeklemedi

soba yakmadı, aş pişirmedi

goyun sağmadı

gülecende yumak sarmadı

halının öte işlerine eli değmedi

o beline inen sekiz belik saçı

bir daha örülmedi

"nassı olsa kökü kendinde"ymiş.

hiş bişiyim para etmedi ğetdi

ne peş para; ne verese

mes de keymedim, potinde

 

DEVAM EDECEK