Eğre (11)

gün gelip bizim eğreye de bayrak asıldığında

kına yakılacak senin de sarı saçlarına

kepeziyin iki yannında da ayna

elinde pempe ilaylomdan “gelin gülü”

başındahı “tuğ” allı-mavılı “tavıktüyü”

"yedi irenk" Yedidağ Çiçekcisinden poçu

!

ben de kösele dabannı mes alca(ğı)dım sana

gelin ertesinde kekil kesilen saşlarını

ertesi ğün kestirip satmak mı? asla!

ne gurşun, ne tosba gurusu,

ne iğde gıliği.. ne de nazar boncuğu

ne kendine ne bize hayrı olmadı ebemin

nere(ye) ğetsek böbeklerimiz yanımızda

e(vi)mize ne ısdar, ne de halı dezgahı

bir de; çocuklarımıza ne seninkinnerin,

ne de benimkinnerin “Guran” da ğeçen adı

anam anasının adını goydu da n’oldu

“bi Allahın gulundan gabil” görmedi “Dudu”

!!

bobam öykünüp ıradyonda türkü çağıran bi garıya

ezenine(n) üçer tefa seslendi gulaklarına

“ne demekse?” “Nejla” goymuştu böbe(ği)mizin adını

güccük gardaşıma ğöre de “cezla”

“püm ” dedi, “an-na, bob-ba” dedi.. “aga” dedi de..

"bosdi" deyemedi, tay-tay edemedi Nejla bebiş

zaten bi sonuraki böbeğe de “Gülcan” hazırdı

“Nejla-Dudu?” değmedi yaşına

anamca; “nazar” değmiş

sapsarı uzun saşlarına

parıl parıl gülen gözlerine

boğazı bıçık, bıngıldağı yara

"hakgaşlı somruk" verdim almadı

"çığrına çığrına uyudu ğaldı” zavallı

anamgil ovada yolmada

ebem “bi ğurşun bile döküvermedi” nedense

!

ağşam garannığı godular geldiler Mereçe Mezerliğine

Köse Dede, Şaban Emmi, Hamıza,

bobamın guca(ğı)nda, namazla içinde

ertesi ğün zabahdan çöğür çelenden atladık agamına(n)

ölülerden gorka-gorka aradık bulduk

taa öte başda bi Goca Çalının dibinde

daş çevrikledik gıranına!

bildiğimiz dovaların hepiciğini okuduk..

agam başka başga dovalar da okudu

ben hep “Elhem”!.. bi de “ gülfalla”

“emme ne fayda”

öte dünnada bizi garşılaycağmış

sabi-sübyan bi-günahsız olduğu uçu(n)

(h)epimizi cennete aldırca(ğ)mış..

;

gonçları gara yundan, anamın“beş şiş”ine ördüğü

güçcücük yanışlı çorapları

bobamın darak nakışlı “baş yastığı”nın içinde

bi de anamın arada bi a(ğ)layalak öpdüğü

çapıdına(n) bağlı iki belik kınalı sarı saçı;

o yasdığın içinde kim bilir daha ne yadigerleri vardı Anamın

neleri kaldıysa içinde ukde!

.

benim; ne yundan başyasdığım oldu, ne yadigerim

ne çorabım, ne yesyeni papbam, ne potinim

ne mamir olusam keycem isgarpinim

muradım…; murattın, muradımdın ..

muradım? bitecik sen’din!

çocukluğumdun

oysa sen; şe’re gelin olma sevdalarındaymışsın

sen gelin oldun

ben elin!

?

canın sağ olsun!

BİTTİ

diyeyim siz de kurtulun

taki ve merak eden varsa onlar da kurtulsun

not: şiire kopya yorum ve cevap olmaz

hoşça kalın