https://youtu.be/fykARbQVxQM
Card image cap
Di̇nmeyen aci srebreni̇tsa

DİNMEYEN ACI SREBRENİTSA 


“Savaşta büyük zulme uğradınız. Zalimleri affedip affetmemekte serbestsiniz. Ne yaparsanız yapın, ama soykırımı unutmayın. Çünkü unutulan soykırım tekrarlanır.”

[ALİYA İZZETBEGOVİÇ]


Unutulmaz acılara sebep olan Srebrenitsa Katliamının üzerinden tam 28 yıl geçti.


Bosna Hersek’in doğusundaki Srebrenitsa’da 11 Temmuz 1995’te başlayan ve en az 8 bin 372 Boşnak sivilin Ratko Mladic komutasındaki Sırp askerler tarafından hunharca katledildiği soykırım, sadece Bosna Hersek’te değil, tüm dünyada acının ve adalet arayışının sembolü haline gelmiştir.


Srebrenitsa katliami II. Dünya Savaşı’ndan bu yana Avrupa’da gerçekleştirilmiş en büyük toplu insan kıyımıdır ve hukuksal olarak belgelenmiş ilk soykırım olması açısından da önem taşımaktadır.


Yugoslavya’nın çöküşü üzerine 1992 yılında Sırpların Bosna’da başlattıkları katliamın ardından bölgeye zoraki olarak müdahale eden Birleşmiş Milletler (BM) 1993 yılında Srebrenitsa’yı Boşnaklar için "güvenli bölge" ilan etmişti.


Savaştan önce 24 bin olan kentin nüfusu diğer bölgelerden gelenlerle 60 bine ulaşmış, artık Srebrenitsa açlık ve hastalıklar ile mücadele eden bir ‘toplama kampı’na dönüşmüştü.

Bosnalı Sırpların iki yıl süren kuşatması sonrası Temmuz 1995’de Srebrenitsa düştü.


Binlerce Boşnak erkek, kadın ve çocuk, Srebrenitsa’nın hemen dışındaki Potocari’de bulunan Hollandalı askerlerin denetimindeki BM barışgücü karargahına sığındı.


Ancak Hollandalı askerler Bosnalı Sırp güçlerin kampı kuşatması üzerine kenti terk etti ve Boşnakları Sırplara teslim etti.


Kasabada13-18 Temmuz tarihleri arasında 8 binden fazla Bosna’lı öldürüldü.


Lahey Uluslararası Adalet Divanı bir hafta süren katliamı bir ‘soykırım’ olarak kabul etmiştir.


Hollanda’nın Lahey kentinde eski Yugoslavya için kurulan Uluslararası Ceza Mahkemesi, katliamdan sorumlu tutulan Sırp General Ratko Mladiç’i soykırımdan, insanlığa karşı suç işlemekten ve Srebrenitsa katliamından suçlu bulmuş ve müebbet hapis cezasına çarptırmıştır.


" Bizi toprağa gömdüler fakat tohum olduğumuzu bilmiyorlardı"

" Ve her şey bittiğinde, hatırlayacağımız şey; düşmanlarımızın sözleri değil, dostlarımızın sessizliği olacaktır"

[ALİYA İZZETBEGOVİÇ]


Srebrenitsa’da 11 Temmuz 1995’te toprağa gömülen insanlık, vicdan ve merhametti. Ne Boşnak annelerin acı feryadını ne de babalarının canice hayattan koparılışını izleyen çocukları unutmayacağız.


Soykırımda hayatını kaybeden kardeşlerimizi rahmetle anıyorum.



SREBRENİTSA 


Avrupa’nın kalbinde yapılan bir katliam

Alınlarda karadır, o gün Srebrenitsa...

Zâlimleri bekliyor alınacak intikam

Gönüllerde yaradır, o gün Srebrenitsa...



On bir Temmuz doksan beş kana bulandı ülke

İnsanlık tarihine çalındı kara leke

Sekiz binden fazla can, katlinde yoktu ilke

Tutuşan bir çıradır, o gün Srebrenitsa...



Vahşice katledildi binlerce masum insan

Böyle bir katliamı nasıl anlatır lisan

Katil bir Sırp Kasabı müslümana kan kusan

Acı bir hatıradır, o gün Srebrenitsa..



Toplu mezarda açtı artemis çiçekleri

Kokusuyla cezbetti mavi kelebekleri

Takip edenler buldu kalıntı kemikleri

Görülmez maveradır, o gün Srebrenitsa...



Türkmenoğlu sizlere sonsuz rahmet diliyor

Zâlimin yaptığını Yüce Mevlâ’m biliyor

Şehitler hep diridir sanmayın ki ölüyor

Kalbimizde Hira’dır, o gün Srebrenitsa...



Türkmenoğlu (Şükrü Atay)


* mavera : Görülen âlemin ötesi