P- Jisei Tekniği

 

Jisei, doğayı değil ölümü konu alır. Yapısal olarak haiku ve senryu ile aynıdır. Aşağıdaki jisei, 10 Kasım 1759 tarihinde ölen şair Wakyu tarafından yazılmıştır:

 

Sona doğru giderken
iz açar gibi yoğun karda
süpürge misali

 

Tarafımdan kaleme alınmış bazı jisei şiirlerime aşağıda yer verilmiştir.

 

Van' da Çığ

 

Toprak kaybolur
Hırçın kar ölüm kusar
Rüzgâr savurur

 

Ölüm soğukluğu
Buz gibi bir öpücük
Uzuvlar soğur

 

Kükreme sesi
Yokuş aşağı doğru
Sakın kopmasın

 

Kopmayı reddet
Ölüm vadisi diye
İsmin olmasın

 

Bir umutsuzluk
Benimle temas kurdu
Uğultun bitsin

 

Güzel insanlar
Güzel yuvalarında
Hiç üzülmesin

 

Yeni tabaka
Eski tabakalara
Yapışsın kalsın

 

Kaçmak için geç
Rüzgâr çevir yönünü
Dağınız batsın

 

Umut solmasın
Böyle yol olmaz olsun
Hiç açılmasın

 

Kurtarma ekibi
Seni kim kurtaracak
Bana der misin?

 

Biter ömürler
Beyaz karın içinde
Kimse ölmesin

 

Seğmenoğlu (Dr. Osman Akçay)

 


Mezar Taşı

 

Omuzda tabut
Musalladan mezara
Hızla yürürler

 

Hemen gömerler
Bir mezar taşı kalır
Yâr bile gider

 

Herkes terk eder
Mezar taşı terk etmez

Ölüyü bekler

 

Dostu karşılar
Mezar taşı ayakta
Bütün mevsimler

 

Ölen namına
Taşı ziyaret eder
Ziyaretçiler

 

Geçer seneler
Ziyaretler de biter
Kalmaz kimseler

 

Acır bizlere
Ölmüşlerin ruhuna
Fatiha ister

 

Seğmenoğlu (Dr. Osman Akçay)

 

 

İki Banyo Arası

 

Az da yaşasa
Çok da yaşasa insan
Hikâye aynı

 

Doğunca ebe
Ölünce gassal yıkar
Hikâye biter

 

Zoru başarmak
İki banyo arası
Temiz yaşamak

 

Seğmenoğlu (Dr. Osman Akçay)

 


Ölüm

 

I

Fanidir dünya
Ölenler geri gelmez
Bu ömür biter

 

Ebem çıtlığım
Unuttun mu sen beni?
Ölmekten beter

 

II

Ölüm korkusu
Ölümden daha ürkünç
Ölmek bir lütuf

 

Yaşam bir ceza
Sen olmadıktan sonra
Her anı mevkuf

 

III

Ölüm bir gerçek
Ölüm bir hayal değil
Vakti bilinmez

 

Azrail bize
Hazır olduğumuzu
Asla söylemez

 

IV

Soğukluk başlar
Ayak parmaklarından
Son nefes çıkar

 

Gözler yumulur
Çene bezle bağlanır
Bir de ayaklar

 

IV

Mal mülk faydasız
Can boğaza varınca
İyi bir kul ol

 

Hırs yapma sakın
Ölümü tadacaksın
Ölümedir yol

 

V

İkaz edenler
Ölünce gül diyenler
Doğru söylerler

 

Defter kapanır
Duyulmaz rüzgâr sesi
Kaybolur renkler

 

VI

Bekleyen son bu
Değmez ki kalp kırmaya
Fani dünyada

 

Ölüm bir köprü
Hesap vermek çok zordur
Öbür dünyada

 

VII

Yağmur yağacak
Güneş bensiz doğacak
Ürün coşacak

 

Dostlar sağ olsun
Kürekle mezarıma
Toprak atacak

 

VIII

Ölüm son değil
Aslında başlangıçtır
İman ederim

 

Seni bırakıp
Rabbin huzuruna
Yalnız giderim

 

Seğmenoğlu (Dr. Osman Akçay)

 


Vişne Çiçeği

 

Vişne çiçeği
Arılar uçuştukça
Tir tir titredi

 

Rüzgârdı esen
Meyve çıkacak belki
Çiçekti ölen

 

Seğmenoğlu (Dr. Osman Akçay)

 

Devam edecek.-