Almi̇ra

Neyin yorgunuyum desem SANA ?

Kendimce insanların yorgunluğu

Hayatın acımasızlığı

Özlemlerin yorgunluğu ...

Hangisini eklesem ki

Almira..!!

Yorgunluğumu yazmakla bitmez.

Beynim o kadar yoğun'ki

Hergün bir şehit veriyor sanki.

Saatlerimde ben

Akrep ve yelkovanım

Yorgunluklarıma yetişemiyor .

Yelkovanın hızına,

Akrebim mağlup düşüyor

Yorgunum

Yorgunum beynim yorgun...

*

Az kaldı diyorum kendimce

Bitti,bitecek yorgunluğum

Bir darbe daha ekleniyor,

Vucudumda

Depremler başlıyor artçı sarsıntılarla

Sarsıntı üstüne sarsıntı yaşıyorum

Yorgunluğma

*

Yeni bir yorgunluk daha ekleniyor

Yine Avuçlarımda kocaman bir ağrı

Önlenemez sızıntı

Bileklerim tartmaz oldu yorgunluklarımı

Yorgunum be hayat,dahada yorma beni

Yorgunum,solgunum,bitkinim

Hemde çok kırgın..

*

Bir zemheri ayaz eser içimde,

Alevler üşür.

Feleğin karasına eyvallah etmişim ama,

Yalvarırım sana

Sende uçurumların dibine itme beni ..

Böyle olmasın,

Olmasın be Almira

Yalvarırım

Yalvarımım sana terk edip gitme beni

Sen olsun,sen olsun bitme,bitme,

ALMİRA

*

Gittiğin günden beri sönmüyor ki yâr közün

Dizlerine yatıpta seyretmedim gül yüzün

Gidişinle kapladı içimi yine hüzün

Nasıl bu kadar sevdim bilmiyorum .!!

Ahhh ALMİRA ahhh

*

Durak YİĞİT

Birisini unutmak zorundaysanız,

Bunu sindire sindire yapın.

ÇÜNKÜ

Aklınızda zamansız öldürdükleriniz,

Yüreğiniz de ansızın dirilirler..!