Zordur kendi̇me dönüşüm

Gelmeye çalışırım gittiğim yerlerden, 

Zordur kendime dönüş artık bilirim.

Şimdi akşamın bir vakti erken ve 

Hesapsız inceldiği yerlerden kopmasına izin verdiğim 

Bir şeyleri bağlamaya çalışıyorum.

Onarılması zor yanlarımı yazılarla uyuşturuyorum.

Herkese bir şeylerin açıklamasını yapmaya çalışan ben, 

Herkesin sorunlarının cevap anahtarlarını çoğaltmaya uğraşan ben 

Anahtarını kaybetmiş biri gibi dışarıdayım şimdi.

Hani olur ya bazen susarsın bazen de suskunluğuna yanarsın.

Bazen üzülürsün bazen de mutlu olmaktan kaçarsın.

Bazen değer verirsin birine ama bazen de 

Onun değersizliğine verdiğin değerden utanırsın.

Bazen konuşmak dertleşmek istersin biriyle ama bazen de 

İnsanların iki yüzlülüğü gelir aklına yine susarsın.

Bazen birinin gözlerine saatlerce bakmak istersin

Ama baktığın gözlerin 

senin gibi bakmadığını görünce başını çevirirsin.

Bazen Aşk'ı buldum diye haykırmak istersin bazen de 

Sesini duymak istediğin kimseyi asla yanında bulamazsın.

Hani olur ya bazen yalnız kalırsın, 

Oyalanabileceğin her yolu denersin olmaz.

Sonra da yapacak bir şeyin kalmadığında 

Oturur düşünmeye başlarsın seni üzen şeyleri.

Bir nevi kendi kendine acı çektirirsin.

Sonunda deli gibi ağlayacağını bildiğin halde 

yine de düşünürsün.

Her güzel saniyeyi sanki tekrar yaşıyormuşsun gibi 

Yüreğinde hissedersin.

O'nu hatırlatan herşeyi yaparsın..

Resimlerine bakarsın, sana attığı mesajları mailleri okursun 

ve en çok da hep aynı şarkıyı dinlersin...

Ağlamaktan gözlerin şişse de, artık yüreğin dayanmasa da 

İnadına düşünmeye devam edersin.

O hep aynı yerdedir sende 

Ama aynı zamanda da yoktur.

Aslında içini acıtan da budur, 

Yüreğindeki közleri yeniden alevlendiren de.

Aslında aynı yerdedir ama yoktur.

Aranda kilometrelerce mesafe olmasına rağmen 

Sen istediğin için nefes kadar yakındır 

Ama o istediği için de yıldızlar kadar uzak.

Nerde olduğunu unutursun kendini soyutlar 

Sadece o'nu ve yaşattıklarını düşünürsün.

O bilmese de yüreğinin derinlerinde 

Hep O'na kavuşmanın hayalini kurarsın 

Hem de imkansız olduğunu bile bile.

Hep O'na sarılırsın düş'lerinde.

Gözlerinin içine bakarsın taa ki kendini görünceye kadar.

Hep o'nunla dans edersin her zaman dinlediğin ve 

Sana Sadece o'nu hatırlatan şarkıda.

Yaşadığın yalnızlığa inat her saniye o'nu düşlersin 

Sanki kapıdan girecekmiş gibi.

Yüreğinde sadece o'na ait bir dünya kurarsın 

ve hep o dünyada yaşatırsın o'nu.

Ve dilinde hep aynı cümle.

Şimdi senden vazgeçmeli mi  yoksa 

Masal olup yola devam mı etmeli.?

Adına ima edildiği kaç satır yazdım, 

Kaç defter,kalem tükettim hatırlamıyorum bile.

Deli sanıyorum bazen kendimi, 

Gerçi zaten Aşk bir çeşit delilik değil mi ?

Nasıl bir bilmeceydi bu ben hiç çözemedim.

Ne garip değil mi onu hala seviyor olmam?

Bende inanamıyorum !

İnsan bu kadar hayal kırıklığına rağmen 

hala birini sever mi ?

Seviyormuş !

Kelimeler tükeniyormuş !

Hatta acı'dan artık nefesi kesiliyormuşta 

Sevdiğini bile söyleyemiyormuş !

Gururun artık sanki kanata kanata Aşk'ını 

"Yazıklar olsun sana" diyormuş, 

Diyormuş ta yine de seviyormuşsun !

Kırılıyorum dökülüyorum parça,parça oluyorum Ama 

Hala kendime bile İtiraf edemediğim 

Bir bekleyiştir ki sorma gitsin.

Keşke diyorum bazen keşke 

Alkol Tedavisi, uyuşturucu tedavisi gibi bir yer olsa 

Ondan kurtulmak İçin.

Bir tedavin olsa keşke !

Ne garip ki onu yazarken bile 

son cümleyi bulamıyor kalemim.

Ne bitti diyebiliyor ne terkedip gittim seni, 

Ne de kavuşabilmeyi yazabiliyor.

Ve zaten acıdan tutulan dilime

artık sadece susmak düşüyor.!