Zincir yok, engel yok

Bir adam fillerin yanından geçerken aniden durdu, 

bu büyük yaratıkların ön bacağına bağlı küçük bir ip ile 

tutulduğunu görünce şaşkına döndü.

Zincir yok, kafes yok, 

başka herhangi bir engel yok bu ipler dışında. 

Fillerin her an o zayıf iplerden kurtulabilecekleri açıktı, 

ancak nedense bir şey yapmıyorlar, hiç çabalamıyorlardı.

Adam, yakınlarda bir fil terbiyecisini gördü ve 

yanına giderek neden bu hayvanların orada durduğunu ve 

kurtulmak için hiçbir girişimde bulunmadığını sordu.

Fil terbiyecisi;

Filler henüz küçükken, onları bağlamak için 

aynı boyuttaki ipi kullanıyorduk ve bu ipler o yaşta onları 

bağlı tutmak için gayet yeterliydi. 

Çok direnirlerdi fakat güçleri o ipten kurtulmaya yetmezdi. 

Büyüdükçe koparamayacaklarına inandılar. 

Şuan ipin hâlâ onları tutabileceğine inanıyorlar, 

bu yüzden asla özgürlüklerine kavuşmaya çalışmıyorlar dedi.

Adam şaşkına döndü. 

Bu hayvanlar her zaman bağlarından kurtulabilirler, 

ancak yapamayacaklarına inandıkları için 

oldukları yere sıkışmışlar diye mırıldandı.

İşte bizler de filler gibi 

bir şeyler yapamayacağımız inancına saplanıp kalıyoruz. 

Çünkü daha önce bir kez başaramadığımızı gördük ve yıldık. 

Belki de sadece başkalarının başaramadığını görerek yıldık. 

Oysaki başarısızlık öğrenmenin bir parçasıdır; 

Hayat mücadelesinden asla vazgeçmemeliyiz…