Yoruldum

Yoruldum yine Seni özlemekten,

İki kelimeyi birleştiripte 

Bir cümle yapamıyorum aklımda ki harflerden..

Sana ulaşabilmenin heyecanı basıyor özlemlerimi, 

Yüreğimi telaşa veriyorlar...

Tutuşuyorum.

Sana benden yakın olacakları İçin 

Okuduğunda gözlerini görecek olan 

Harfleri kıskanıyorum...!

Aklımdan çocukça şeyler ğeçiyor...

Kelimelerin arasına virgül olarak 

Kendimi sıkıştırıp 

Seni birkez görsem diyorum, 

Okurken görebilsem duygularını 

Seninde gözlerinde 

Hasret ateşi yanıyormu diye...

Hiç takatim kalmadı, 

Olduğum yere düşecek gibiyim...!

Yoruldum yoruldum

Yine seni özlemekten !

Sessiz çığlıkların arasında 

Kalbim senin İçin çarparken 

İçimden seni seviyorum diye haykırmak geliyor !

Şimdi gözlerinde sensizliğe bir mola vermek vardı,

Tutunup ellerine yalnızlığa başkaldırarak, 

Gülüşlerine yaslayıp yorgun 

Özlemlerimi gidermek, 

Hayata senin gözlerinle gülümseyerek 

Bakmak vardı...

Neyse.

Sanırım yine olmayacak dualara açtım ellerimi.

İçim daraldıkça daraldı 

İçim içime sığmıyor hasretlerin...

Bu yüzden sustum...!

Ama Bil ki 

Susarken dudaklarımdan 

Fısıltıyla çıksa da Adın, 

Çığlık çığlığa geçen 

Trenleri andırıyor içimde yankılanışın.