℃ / ℃
Kan denizinde yüzer
Ümmetin
yetimleri
Bizi
derinden üzer
Ümmetin
yetimleri
Canı
bedene sığmaz
Üstüne
güneş doğmaz
Ölse
de boyun eğmez
Ümmetin
yetimleri
Onda
izzet ve gurur
Asaletini
korur
Elif
gibi dik durur
Ümmetin
yetimleri
Korku
nedir bilmezler
Bu
dünyada gülmezler
Boş
boşuna ölmezler
Ümmetin
yetimleri
Bitmez
ruhunda elem
Görmezden
gelir âlem
Sizi
yazamaz kalem
Ümmetin
yetimleri
Atmıştır
benzi beti
Çok
halistir niyeti
Canla
öder diyeti
Ümmetin
yetimleri
Kimsesizdir,
öksüzdür
Zannetme
ki köksüzdür
Gümansızdır,
şeksizdir
Ümmetin
yetimleri
Gözyaşıyla
karılmış
Umutları
kırılmış
Yurtlarından
sürülmüş
Ümmetin
yetimleri
Sıkıştığında
başı...
Silâhı
sapan taşı
Akar
durur gözyaşı
Ümmetin
yetimleri
Anne
kokusu bilmez
Bir
ömür yüzü gülmez
Başı
yastıkta ölmez
Ümmetin
yetimleri
Vicdansızlar,
aymazlar...
Seslerini
duymazlar
İnsan
bile saymazlar
Ümmetin
yetimleri
Açmamış
bir gül gibi
Gözyaşları
göl gibi
Sanki
bize el gibi
Ümmetin
yetimleri
Kırılmıştır
dalları
Dikenlidir
yolları
Allah'ın
has kulları
Ümmetin
yetimleri
Hep
gecedir günleri
Hakikattir
yönleri
Cennet
kokar tenleri
Ümmetin
yetimleri
Okşanmamış
başları
Silinmemiş
yaşları
Dört
mevsimdir kışları
Ümmetin
yetimleri
Hallerini
kim sorar?
Saçlarını
kim tarar?
Uzanacak
el arar
Ümmetin
yetimleri
Habersizdir
varından
Umarsızdır
yarından
Yüzü
gülmez zorundan
Ümmetin
yetimleri
Oynamaya
vakti yok
Harcayacak
nakdi yok
Zalimlerle
akdi yok
Ümmetin
yetimleri
Kor
ateşlerde pişer
Bir
kalkar iki düşer
Mezarını
el eşer
Ümmetin
yetimleri
M. NİHAT MALKOÇ
