Sen kalbi̇mi̇n yolusun

Bir umuttur özlem.

Beklediğine sarılmak için zamanı durdurmak, 

Akreple yelkovana rest çekmektir özlem.

Uzak yürekleri bir birine tutturmak 

Sıkı sıkı sarılmak, kopmadan kalbe yapışmak, 

Sevdiğini elini tutmaya çalışmaktır özlem...

Özlem yürekten üşümüş dudakların çarpışması, 

Duyguların yürekten bağlaması, 

Onu yüreğine hapsetmendir özlem.

Özlem hiç kopmaksızın 

Onun yanında olmayı arzulamandır.

Tükenmeyen ayaz gecelerde 

Onun Gelmeyeceğini bilerek 

Beklemektir sabahı gün doğana kadar.

Özlemişsen eğer ve 

Özlem koca bir dağ gibi Oturmuşsa 

Yaralı yüreğine 

Kır esaret zincirlerini, 

Yüreğini avuçla koş sevdiğinin yanına.

Gitmeye hazırmısın ?

Neredeyse koptu kopacak fırtına, 

Yarın Çok geç olabilir.

Gideceksen eğer; çiçek goncadan, 

Yaprak dalından düşmeden git.

Özlemişsen ve 

Özlem sıradağlar gibi çökmüşse yüreğine 

Şimdi tam zamanı.!

Hani kendini yalnız hissettiğin olur ya ?

Hani özlem duyarsın bir merhaba ya !

Hani bazen kaybolursun yaşam yolunda, 

Tüm ışıklar sönerde yehrin karanlığa büründüğü olur ya ?

Hani gün doğumunu beklersin ve 

Güneş ışıklarının seni ısıtmasını özlersin ya ?

Hani o iki dudak arasından çıkan, 

Sadece sevenlerin bildiği 

"Seni seviyorum" demesi vardır ya ?

Hani bir gülüşün insanı 

Aşk sarhoşu ettiği olur ya ?

Hani bir dokunmanın 

Tüm tenini yaktıgını hissedersin ya ?

İşte bende onu öyle özlüyorum...

İçimde dünyanın onsuz şehrinde 

Onsuz güne başlamanın ve 

Bitirmenin uçurum yalnızlığı Var.

Ulaşamıyorum ona elim yetiyor !

Yüreğimde katran karası sevdanın yaktığı Kor İle 

Bir mecal kalmış 

Umut kırıntıları İle ona sesleniyorum.

Sevdan yüreğime...

Hasretin canıma.

Vuslatın ömrüme bedelolsa da 

Sen benim sabrımın Sonu, 

Kalbimin yolusun.

Mevlâm yüreğim de sevda yetirdi

Bu hallere beni Aşkın getirdi

Sürmeli gözlerin beni bitirdi

Tezdiriyon yollarında kız beni

*

Aklım aldı baştan elâ gözlerin

Mest ediyor beni tatlı sözlerin

Özlemi var yaşanacak günlerin

Gezdiriyon peşin sıra kız beni