KEFENİN CEBİ

 

Giden ne götürdü ki cep olmayan kefende

Tepilenin hakkı var, üzerinde tepende

 

KIYAMET

 

Güneş batıdan doğar, ummanlar doyar suya

Can bedenden ayrılır, ruhun dalar uykuya

 

GÖNÜL KOCAMAZ

 

Bülbül yanar aşkından, bahçelerde solar gül

Beden ihtiyarlasa yine kocamaz gönül

 

AHİR ZAMAN

 

Bin sene de yaşasan, ömrün nihayeti var

Ahir zaman gelince ölü diriye ağlar

 

YOL

 

Kırılır bir gün elbet kanadımız, kolumuz

Nihayet bulur ömür, Hakk’a düşer yolumuz

 

ALACAKLIDAN KAÇAN...

 

Ter bastı boncuk boncuk, suçlu gibiyim bugün

Alacaklıdan kaçan borçlu gibiyim bugün

 

REZİDANSIN GÖLGESİ

 

Olmazları oldurur bu tuhaflar ülkesi

Gecekonduyu ezer rezidansın gölgesi

 

HER NEFES BİR ÇIĞLIK

 

Ne gariptir, bedenim ağustosta üşüyor

Aldığım her bir nefes çığlığa dönüşüyor

 

UMUDUNU KAYBETME

 

Yolunu kaybetsen de kaybetme umudunu

Hakk yetişir imdada, darda koymaz kulunu

 

M. NİHAT MALKOÇ