Oyunu Kuralına Göre Oynayın

Çocuk eğitiminde en temel unsur 

kendimizi yetiştirmek.  

Zira sosyal,  toplumsal ve 

ailesel olarak bizim aynamız olarak büyüyecekler. 

Bu da farkında bile olmadan çocuklarımıza 

zemin hazırlamış olacağız. 

Gerek beden dilimiz ve davranışlarımızla,  

gerek söz ve ifadelerimizle. 

Bunları yaparken çoğu zaman 

eğitici olduğumuzu zannederek..

Rol model olmaya çalışırken, 

çoğu zaman rol çatışması yaşıyoruz. 

Çocuğumuzun davranış ve tutumlarında ona arkadaş 

hatta bir dost olarak da yaklaşabiliyoruz.  

Bazen de bir öğretmen gibi 

ders vermeye kalkışabiliyoruz. 

Ve daha sonra çocuklarımızdan çok şey bekleyerek, 

umduğumuza nail olamayınca 

‘’Hayırsız evlat’’ damgası vurabiliyoruz.

Onlara Sevgi Verin

Çocuklarımıza taparak ve putlaştırarak onlara 

en fazla bizim zarar verdiğimizin farkında mıyız ? 

Ya da onların her isteğini yaparak ya da yaşatarak 

ciddi zarar ve geri dönüşü olmayan 

hataları yapma fırsatını biz veriyoruz. .

‘’Ebeveynler olarak hiçbir şeyini eksik bırakmadık, 

fazlasıyla herşey yaptım çocuğum için’’ 

dediğinizi duyar gibiyim. 

Peki, asıl eksik olan ve verdiğimizi zannettiğimiz 

sadece ‘’SEVGİ’’ olduğunu biliyor muyuz ?

Beklentisiz ve sadece 

Anne ve Baba olmayı başardığımızda 

bu eğitim aşamasında hedefe varabiliriz.  

SEVGİ; dedik, her isteğini yapmak değil, 

onu anlamak, ona değer vermek, 

tüm duygularını hissedebilmek, 

her ne olursa olsun ve her ne yaşarsa yaşasın 

kucak açmak ve yanında olmak.

Varlığınızı ve varlıklarını hissettirebilmek.

Gerek yaşantısında, 

gerek iletişim kurarken gerçek 

Anne-Baba olamaya çalışmalıyız.  

Arkadaş ve öğretmen gibi değil.  

Hayatının hemen hemen her aşamasında 

bu karakterler olacak. 

Ama Anne ve Baba hayatlarında bir defa. 

O yüzden oyunu kuralına göre oynayın…