Mevsi̇mi̇n özelli̇ği̇nden mi̇di̇r nedi̇r

Mevsimin özelliğinden midir nedir 

Sonbahar deyince genellikle İlk akla gelen 

Hüzün oluyor.

Ayrılık oluyor.

Yalnızlık oluyor.

Rüzgar bu mevsim bir başka sert eser.

Koparıcı bir kimliğe bürünen rüzgar estikçe, 

Önüne kattığı yaprakları sürükler götürür.

Artık kuru dallarından başka

Verecek yaprağı kalmayan 

Ağaçlar inim inim iniler.

Uğultuları,feryatları 

Kulaklarınızda Islık çalar adeta.

**

Verecek hiçbir şey kalmadı, 

İçimde ki candan başka, 

Onu da al, onu da al'' 

Der gibi ağlarlar sanki.

Kavrulmuş yapraklar bir o yana, 

Bir o yana,bir bu yana savrulurken, 

Sanki içimizden de bir şeyler 

Yaprak yaprak uçuşup gider.

Bir hüzün kaplar içimizi.

Hasret mi ?

Vuslat mı ?

Hicran mı ?

Tükeniş mi ?

Yeniden doğuş mu ? kavrayamazsınız.

Tıpkı yapraksız kalmış ağaçlar gibi.

**

Kendinizi yapayalnız hissedersiniz.

Kalabalıklar içinde yalnız yaşayan, 

Kimsesiz garipler gibi.

Bazen sinenizde bir tüzgar öyle sert eser ki, 

Sonbahar rüzgarına taş çıkartır.

Estikce birşeyler alıp götürür.

Bazen sağlığınızdan.

Bazen sevdiklerinizden.

Hatta bazen de 

Sizi sizden söküp götürür geriye bir rüzgar kalır 

Nerden estiğini anlayamadığınız.

Bir de sanki yaşadım dediğiniz hatıralar...