c. Güzelleme: Aşık Edebiyatı'nda sevgili, hasret, ayrılık ve doğanın güzelliklerini konu alan koşmalara denir. Bu edebiyatın en çok tercih edilen türüdür. Güzellemeler daha çok lirik şiirlerdir. Sevilen kişilere ve varlıklara olan bağlılığı ifade etmek amacıyla kaleme alınırlar. Sevgilinin işlendiği güzellemelerde sevgili en çok ceylan ve ahu'ya benzetilir. Türk edebiyatında güzelleme türünün en başarılı örneklerini lirik şiirleriyle 17. yüzyıl halk şairi Karacaoğlan vermiştir.
 
Örnek 1
 
Evvel sen de yücelerden uçardın
Şimdi enginlere mi indin gönül
Derya deniz dağ taş demez aşardın
Kara menzilini aldın mı gönül
 
Yiğitliğim elden gitti yel gibi
Damağımda tadı kaldı bal gibi
Hoyrat eli değmiş gonca gül gibi
Bozulmuş bağlara döndün mü gönül
 
Karacaoğlan
 
Örnek 2
 
NASIL VASFEDEYİM GÜZELİM SENİ
 
Nasıl vasfedeyim güzelim seni 
Rumeli Bosna'yı değer gözlerin 
Dünyaya gelmemiş eşin akranın 
İzmir'i Konya'yı değer gözlerin 

Kimsede görmedim sendeki nazı 
Tunus Tırabulus Mısır Hicaz'ı 
Kars'ı Kağızman'ı Acem Şiraz'ı 
Girid'i Yanya'yı değer gözlerin 

Yüzünde görünür Yusuf nişanı 
Yüzünü görenler çeker efganı 
Büsbütün Gürcistan Erzurum Van'ı 
Belh-i Buhaça'yı değer gözlerin 

Ruhsatı'm eyledim senin de mehdin 
Al yanaktan bir buse ver himmetin 
Yüzbin saraf gelse bilmez kiymetin 
Âhirî dünyaya değer gözlerin
 
Ruhsati
 
Örnek 3

Keklik gibi taştan taşa sekerek
Gerdan açıp gelişini sevdiğim
Sağa sola taksim etmiş örgüsün
Onar onar bölüşünü sevdiğim
                         
Karacaoğlan

Örnek 4
 
Kömür gözlüm ne salının karşımda,
Gündüz hayalimde, gece düşümde.
Bir güzelin sevdası var başımda,
Yar sevdası çetin olur yaradan. 

Karacaoğlan

Örnek 5
 
Dinleyin ağalar medhin eyleyim
Elma yanaklımın kara kaşlımın
O gül yüzlerine kurban olayım
Dal gerdanlımın da sırma saçlımın
 
Noksanî