Card image cap
Kirim hasreti̇


Kalbimizi titreten yanık bir türküsün sen

Gönülde tazelenen nazenin ülküsün sen

Boynumuz bükük kalır boynun bükük kaldıkça

Mâziyi yâd eyleriz hayallere daldıkça

Seni ele yâr etti güçlülerin atası

Düşlerimi kanatır hüzün yarımadası

Kırım Tatarlarının taşırsın izlerini

Söyle kim kör eyledi vicdanın gözlerini?

Bizi teselli eyler şanlı mâzinin yâdı

Akmescit'ten duyulur öksüzlerin feryadı

 

Uzağına düşenler, adını anar durur

Bahtı kara Kırım'a yürekler yanar durur

Sitemim Moskof'adır, sana değil sitemim

Sen özgür kalmadıkça dinmeyecek matemim

Güller boynunu bükmüş, susmuş şeyda bülbüller

Rengini, kokusunu yitirmiş mor sümbüller

Balyozla kırılmıştır özgürlüğün kanadı

Vicdanları kanattı Moskof'un kör inadı

Dizlerden derman gitmiş, sarp dağları aşan yok

Ey şimalin aslanı, imdadına koşan yok!

Bugünkü ahvaline hayret eden yok şimdi

Düzlüğe çıkman için gayret eden yok şimdi

 

Özgürlük savaşçısı İsmail Gaspıralı

Bir millet doğranırken kimse değil oralı

Bütünün yarısısın, öbür yarın bizdedir

Bir ayağın çukurda, bir ayağın düzdedir

Ateşten bahçelerin kırıl(g)an gülüsün sen

Moskof'un kıskacında şimdi bir ölüsün sen

Zaferi düşte görür özgürlük savaşçısı

Mustafa Abdülcemil, Tatar'ın yol başçısı

Evlâdın Cengiz Dağcı kucağında uyuyor

Attığın çığlıkları sağır sultan duyuyor

Dünyaya haykırmalı Kırım'ın davasını

Ölmeden solumalı Akmescit havasını

 

İklimin soğuk ama yüreğin sıcak senin

Mütebessim nazarın  mazluma kucak senin

Ey hüzün coğrafyası, alamadın bir nefes!

Yurdundan evlâ değil bülbüle altın kafes

O kelepçeli hâlin içimizi acıtır

Baş tacı ettiklerin başımızın tacıdır

Kan kırmızı şafakta gölgenden kan çekilir

Seni üzgün gördükçe bedenden can çekilir

Gün gelecek Kırımlı yurduna kavuşacak

Yeşerecek bahçeler, kederler savuşacak...

                                                                                 

M. NİHAT MALKOÇ