İçimin ateşiyle hep daldan
dala kondum
Yıllar sensiz geçince izin
kaldı sevdiğim
Garip Yunus misali soğuk
sularla yundum
El kefenim biçince sözün kaldı
sevdiğim.
Bir gün karşılaşmaya umutla
arayışım
Tüm saçlarım ağardı tükenmedi
gözyaşım
Dört mevsimi bir ettim o da
yalnızca kışım
Aşkın boynum eğince güzüm kaldı
sevdiğim.
Yaşım kemale erdi dizim
ıkarak çöktüm
Bir azı dişim vardı en son
onu da söktüm
Kazma ile açtığın çukura
beton döktüm
Hayat zoru seçince sızın kaldı
sevdiğim.
Kanat verdin uçmaya kuşlar
gibi sektirdin
Sevgiyi kutsal sayıp yine
tohum ektirdin
Şu beden ikliminde çok
çileler çektirdin
Kaderim gülmeyince gözüm
kaldı sevdiğim.
Mavilikte kaybolsam hasret
duymazdım kuma
Derim kendi kendime aklınla
bak uyuma
Aldanma ha yakıcı şu volkanik
huyuma
Kalpte kor sönmeyince közün kaldı
sevdiğim.
11.07.2019
Ahmet Çelik