İçimin ateşiyle hep daldan dala kondum

Yıllar sensiz geçince izin kaldı sevdiğim

Garip Yunus misali soğuk sularla yundum

El kefenim biçince sözün kaldı sevdiğim.

 

Bir gün karşılaşmaya umutla arayışım

Tüm saçlarım ağardı tükenmedi gözyaşım

Dört mevsimi bir ettim o da yalnızca kışım

Aşkın boynum eğince güzüm kaldı sevdiğim.

 

Yaşım kemale erdi dizim ıkarak çöktüm

Bir azı dişim vardı en son onu da söktüm

Kazma ile açtığın çukura beton döktüm

Hayat zoru seçince sızın kaldı sevdiğim.

 

Kanat verdin uçmaya kuşlar gibi sektirdin

Sevgiyi kutsal sayıp yine tohum ektirdin

Şu beden ikliminde çok çileler çektirdin

Kaderim gülmeyince gözüm kaldı sevdiğim.

 

Mavilikte kaybolsam hasret duymazdım kuma

Derim kendi kendime aklınla bak uyuma

Aldanma ha yakıcı şu volkanik huyuma

Kalpte kor sönmeyince közün kaldı sevdiğim.

 

11.07.2019

Ahmet Çelik