Sen Korkarak uyandığım sabahın

Umutlarıyla oluşan aydınlık gibisin

Rüyalarıma karışan kâbusun

İçerisinde attığım çığlık gibisin.

 

Sen Geçmişimde karanlık yasakların

Her dine mensup mabedi gibisin

Önünde halka kurmuş divanelerin

Cehennemi söndüren ateşi gibisin.

 

Sen Cennet bahçelerinde bir çiçek

Güzelliğinle destan olmuş sultan gibisin

Benliğimde acıyla kavrulmuş gerçek

Sanki içimi serinleten Kevser gibisin.

 

16.03.1999

Ahmet Çelik

Ceyhan