Sen Korkarak uyandığım sabahın
Umutlarıyla oluşan aydınlık
gibisin
Rüyalarıma karışan kâbusun
İçerisinde attığım çığlık
gibisin.
Sen Geçmişimde karanlık
yasakların
Her dine mensup mabedi gibisin
Önünde halka kurmuş divanelerin
Cehennemi söndüren ateşi
gibisin.
Sen Cennet bahçelerinde bir
çiçek
Güzelliğinle destan olmuş sultan
gibisin
Benliğimde acıyla kavrulmuş
gerçek
Sanki içimi serinleten Kevser
gibisin.
16.03.1999
Ahmet Çelik
Ceyhan