İsti̇klal marşi terennümleri̇

Milletçe bekletildik uçurumun ucunda

Mehmetçik kor'a döndü düşmanın avucunda

"Hedef Akdeniz!" deyip Ata emir buyurdu

Bağımsızlık aşkını dünyalara duyurdu

Boynumuza dolanan paslı zinciri kırdık

Türk'e kefen biçilmez, dünyalara haykırdık

Kuşatmıştı vatanı esaretin dumanı

Dağıttı bulutları Mehmetçiğin imanı

Güzel Anadolu'ma yakışmazdı karalar

Millet birlik olunca iyileşti yaralar

Şafaklardan kırmızı nice meşale yandı

Kızılca kıyamette Türk milleti uyandı

Ölüme atılırken imandan güç aldılar

Mâziyi hatırlayıp düşmandan öç aldılar

Türk oğlunun öz kanı bayrağa verdi rengi

Arasan da bulunmaz Mehmetçiğimin dengi

Şimdi vatan olmuştur kana bulanmış yerler

Bayrağın gölgesinde kefensiz yatar erler

İzmir'de, Sakarya'da sanki zaman durmuştu

Yedi düvel bir olup adeta kudurmuştu

Dağların başlarına çökmüş kara bulutlar

Şarapnel yağmurunda yara almış umutlar

Askerimiz coşmuştu, bir mahşer yaşanmıştı

Çelikten gömlek değil, imanı kuşanmıştı

Yürekte yankı buldu Mehmetçiğin nidası

Esaret dağlarını tuz buz etti sedası

Bayrağın gölgesinde yürekler coştu durdu

Büyüdü vatan aşkı, ruhlardan taştı durdu

Vatana adanmışlar gökten koparıp ay'ı...

Dünyaya tercih etti cennetteki sarayı

Gönülde bayraklaştı ön safta yürüyenler

Umudun adı oldu düşmanı küreyenler

Haçlının sürüleri çıktılar karşımıza

Onlar vesile oldu İstiklâl Marşımıza

Bu çağa taşıdılar Kürşat'ın çerisini

O gün uyandırdılar ilhamın perisini

Millet kırdı zinciri, düşmana mezar kazdı

"İstiklâl Marşı" diye Akif bir destan yazdı

O ki prangalardan kurtuluşun destanı

Zulme karşı elifçe dik duruşun destanı

Zemheri soğuğunda sımsıcak kucak bu marş!

Muhabbet tandırıdır, can pişen ocak bu marş!

O, güneş gibi elzem; içimizi ısıtır

Hissiyat aynasıdır, ruhumuzu yansıtır

O gün bugünden beri Haçlı bize ilenir

Marşımız söylenince umudumuz bilenir

Akif gönül diliyle meydan okur çağlara

Kelimeler ruh üfler ölülere, sağlara

Son sözü o söylemiş, gayri sözü yok onun

Özü Türk'ün özüdür, başka özü yok onun

Onu dinlerken diner yüreklerin sızısı

Bir marştan ötedir o, Türk'ün alın yazısı

Hakikatin yankısı, mukaddes sesidir o!

Sözlerin şahikası, hüzzam bestesidir o!

Dizimizin dermanı, gözlerin feri bu marş!

Yiğitlerin alnından akan mis teri bu marş!

Düşen bir cemredir o, kurumuş topraklara

Kökü besleyen sudur, can verir yapraklara

İstiklâlin remzidir, birliğin kapısıdır

Mutabakat metnidir, milletin tapusudur

Bu millet "ben"den geçip onunla "biz" olmuştur

Yediden yetmişine yürekte iz olmuştur

Gözyaşıyla karıldık vatanın eleminde

Bu millet dile geldi Akif'in kaleminde

Duygu sağanağında yüreğimiz inliyor

Bu söz abidesini dağlar taşlar dinliyor

Aynı şevkle söylenir yurdumun dört yanında

Hürriyet kanatlanır milletimin kanında

Vatanımıza dair hissiyat derindedir

Türk'ün söz bayrağıdır, gönül gönderindedir

Yürek çağlayanıdır, kuru bir söz değil o!

Diriliş ateşidir, kim demiş köz değil o!

Aziz şehitlerimin avazı bu kutlu marş!

Ölümsüz yiğitlerin vaazı bu kutlu marş!

Bu marş okunduğunda milletim gelir vecde

Kadın, erkek, kız, kızan Rabbine eder secde

Mâziyi yâd ettikçe gözlerimiz nemlenir

Gönül yaralarımız şifa bulur, emlenir

Anka kuşu misali küllerden doğduk şükür!

Ölüme ramak kala düşmanı boğduk şükür!

İnsanlık savaşında her daim yarıştayız

Bu marş söylendiğinde hep esas duruştayız

Türk'ün yiğitliğine şahit oldu arzla arş

Mehmetçiğin kanıyla yazıldı bu asil marş

Yeniden dirilişin, hürriyetin türküsü

Yüreklere kazınmış bağımsızlık ülküsü

Rabbim şanlı ceddime mezarlar kazdırmasın

Aziz milletime marş bir daha yazdırmasın

Odur Türk'ün evveli, ahirimiz odur o!

Birliğin çimentosu, zahirimiz odur o!

12 Mart 2023/Trabzon

M. NİHAT MALKOÇ