Her mevsi̇mi̇n sonu güzden kişadir

Boşalmış dalların yaprağın solmuş

Senide’mi hazan sararttı GÜL’üm ?

Benim’de kaderim sân/ki sana eş

,,,Belli yaramamış sanada bahar

,,,Her mevsimin sonu GÜZ’den KIŞ’adır

Bir zaman benim’de bir YÂR’im vardı

Bedenimi yakan ateşti har’dı

Söyle hangi hoyrat seni kopardı ?

,,,Şehra şehra düşmen alay değildir

,,,Her mevsimin sonu GÜZ’den KIŞ’adır

Ben gibi değilsin kırılsan bile

Seven aşkı ile düşermiş dile

Sen ikram olmuşsun gene bir güle

,,,Saçtığın kokular dolay değildir

,,,Her mevsimin sonu GÜZ’den KIŞ’adır

Bitti Yaz Baharım solmak üzreyim

Hergün YÂR diyerek ölmek üzreyim

Hayal ve düşlerden geçmek üzreyim

,,,Saçım’daki aklar olay değildir

,,,Her mevsimin sonu GÜZ’den KIŞ’adır

Bilmem ötesini çözülmeyen sır

Kısacık şu ömrüm sanki bir asır

En son bir mezarda yolum tıkanır

,,,Böyle unutulmak kolay değildir

,,,Her mevsimin sonu GÜZ’den KIŞ’adır

Der Dur@k’ım tipi benim KAR benim

Bülbülün misâli ahı zar benim

Varım yoğum idi Nazlı YÂR benim

,,,Bunlara dayanmak kolay değildir

,,,Her mevsimin sonu GÜZ’den KIŞ’adır

Dur@k YİĞİT

Gönüllerin Ş@iri

KOCAELİ