Dervi̇şli̇k urbası

Birgün yaralı bir kuş Sultan süleyman'a şikayete gelir.

Kuşun şikayetini sorar,

Kuş der ki, falanca kişiden davacıyım benim kanadımı kırdı.

Asker yollanır,adam alınıp sultan süleymanın karşısıa getirilir..

Sultan Süleyman;

Adama dönerek der ki 

Bak bu kuş sen'den şikayetçi kanadını kırmışsın..

Kuş'a sorar adam bumudur..?

Kuş evet buydu der..

Adam başlar eveleyip gevelemeye,vallahi efendim benim öyle

bir niyetim yoktu..

Biraz yaklaştım kaçmadı,biraz daha gene uçmadı,uzandım tam 

alacaktım ki,birden havalandı kanadı elimde kaldı.

Can havli ile çırpınınca kanadı elime gelmiş,kırılı verdi..

Kuş'a döner doğrumu bu anlattıkları ?

Evet doğru der kuş..

Sultan Süleyman;

Döner Kuşa derki

Peki sen neden gördünde yaklaşmasına rağmen uçmadın.?

Sana yaklaşmasına izin verdin.?

Kuş;

Efendim bunun sırtında DERVİŞ urbası vardı,

DERVİŞ'ler bu güne kadar bizlere asla zarar vermediler.

Benden o yüzden kaçmadım der..

Sultan Süleyman;

Haklısın der peki ne istiyorsun o halde..? 

Sultan Süleyman;

Bu sefer adama döner,peki bu suçlamalara ne diyorsun ?

Efendim özür dilerim,şeriatın kestiği parmak acımaz,

Benim de kolumu kırın sulh olalım der..!!

Kuş'a döner bu teklife sen ne dersin der..?

Kuş itiraz eder..

Şimdi onun kanadını kırarsınız,

doktora gider sararlar zamanla kolu iyleşir,

çektiği acıları unutur gider..

Yine başlar o urba altında zalimce can almaya devam eder..

Ben şöyle sulh olurum der..

Üzerinde ki DERVİŞ'lik urbasını soyun,

saçını sakalını kesin,asasını elinden alın ki,

biz bu adamın derviş değil zalim olduğunu uzaktan bilip tanıyalım 

ona göre kendimizi erkenden korumaya alalım,ondan 

uzak duralım der..

Evet bu çok doğru der,hükmü verir,

DERVİŞ'lik urbasını soyun,asasını

elinden alın,saçını sakalını kesin bırakın der..

Hakim haklısın der ve hükmü verir,DERVİŞLİK URBASINI ALIN,

SAÇINI SAKALINI kesin bırakın der...