Bağlamanın tellerinde

Hüzünlerle gamlanırım

Eksiğim yâd ellerinde

Vuslatınla tamlanırım

 

Efkâr basar yüreğimi

Kırar gönül direğimi

Çok görürler ereğimi

Hasretinle demlenirim

 

Yaralarım azdığında...

Kader çile yazdığında...

Kalp ritmini bozduğunda...

Bakışınla emlenirim

 

Hayatın dik yokuşuyum

Karanfilin kokuşuyum

Garip bir serçe kuşuyum

Ellerinle yemlenirim

 

Candan ayrı düşünce öz

İçimde harlanır bir köz

Yüreğime kâr etmez söz

Kötü diye imlenirim

 

Teslim olmam hiçbir güce

Nazarımda Hak'tır yüce

Üstüme abanır gece

Olur olmaz mimlenirim

 

Hiçbir el tutamaz beni

Mülkümden atamaz beni

Ağyara satamaz beni

Zincirlerle gemlenirim

 

Kader eline taş alır

Yazın yerini kış alır

Gözlerimden yaş boşalır

Kirpiğimden nemlenirim

 

Ne can ne de varım kalır

Yürek yakan zârım kalır

Her ne varsa yarım kalır

Türkülerle tümlenirim




M. NİHAT MALKOÇ