İKİ GÖZÜM

Adam üzgündü
Belliki ağlamış
Bu sefer ağır gelmişti
Derin bir iç çekip
"Hoşça kal dedi
Hoşça kal"
Yürüdü gitti
Arkasına bile bakmadı
Aslında vedaları sevmezdi
Biliyordu ki
Her vedanın sonunda
Vuslat vardı
Bu sefer öyle olmadı
Başı önde
Elleri cebinde
Yürüdü öylece
Önüne
Her zaman yemek koyduğu
O kedi çıktı
Sanki "nereye" der gibi
Adama bakıyordu
Egildi
Başını okşadı
"Kime güldüysem
Arkama geçti.
Oysa ölüm
İki nefes arası değilmi
Her şey boş
Hem ağlayan tek ben miyim
Geçer dediler
Geçmiyor işte
Hoşçakal iki gözüm"
Diyerek gözden kayboldu...
MK/22.03.19