Buraya onun adini yaz 3

Karalara büründük

Kıyılara varmalı

Bizi mahvetti şehir

Artık mavilenmeli

Bir gemiye binelim

Derya deniz gezelim

Zaman,mekan silinsin

Kendimizden geçelim

Bir parça incelik beklediğimiz

Bir parça mutluluk dilediğimiz

Bir parça özgürlük istediğimiz

Bir parça da sevda düşlediğimiz

El yazımızla yazmalı artık…

Yıprandık be yıprandık

Buralardan göçmeli

Dünya üç günlük dünya

Artık yenilenmeli

Bir buluta girelim

Yağmur olup düşelim

Yeryüzüne değil de

Yar yüzüne değelim

Bir parça incelik beklediğimiz… 

diye süren bir güzelim şarkı…

“Sevdin mi teyzem ?” dedi Pınar. 

“Ne rocktı bu ?” dedim, 

“Soft rock teyzem” dedi. 

“Güftesi, bestesi kimin?” dedim. 

“Ben kendi şarkılarımı söylüyorum teyzem” dedi. 

“Aferin sana kızım” dedim. 

Orkestra, Pınar, gençler, barmenler, 

herkes beni sahiplenmişti; böyle hissettim bir anda. 

Birkaç şarkı daha söyledi Pınar. 

Hepsi çok güzeldi. 

Ah İsmail, hayatta olaydın bu kızla evlenmeni çok isterdim!

“Şimdi, benimki gibi bir mikrofon vereceğim sana teyzem” dedi Pınar. 

Şaşırdım. 

“Beraber bir şarkı söyleyeceğiz” dedi. 

“Ben söyleyemem kızım, sesim çıkmıyor zaten” dedim. 

Duymazlıktan geldi beni. 

Tutuşturdu elime bir mikrofon. 

“Söyle teyzem, ben eşlik ederim sana “ dedi. Utandım…

”Ben sanat müziği severim “dedim. 

“Söyle be, sanat müziği söylesin teyzem “dedi. 

Seni düşündüm İsmail…

Boğazım düğüm düğüm oldu… 

Birden alkış sesleri…

Baktım gencecik canlara, 

her biri İsmail`di sanki, her birinde seni gördüm…

“Şimdi uzaklardasın, gönül hicranla doldu…”

Sesime Pınarın sesi eklendi, 

Pınarın sesine bardaki gençlerin sesi eklendi, 

onların sesine senin sesin eklendi İsmail…

“Hiç ayrılamam derken kavuşmak hayal oldu…”

Ağladım İsmail; ben ağladım, 

Pınar ağladı, gencecik çocuklar ağladı… 

Sarıldılar bana İsmail, öptüler elimi, 

saçımı okşadılar, babanneni çok sevdiler İsmail…

Pınar, kendisi bıraktı beni eve dün gece. 

Bende kaldı, ona baktıkça seni yad ettim. 

Kahvaltımı hazırladı bu sabah; 

kahvaltıda soft rock şarkılar dinledik beraber… 

Bana “babanne” dedi… 

Çok mutlu oldum ben…