Bir zamanlar  Kirikkale ye

Mustafa Kemal Atatürk gelmiş 

 Yıllar yıllar öncesinde 

Arkadaşları  ile birlikte

Savunma ve silah sanayi kurmak için Anadoluya

Yer aramış fabrikalar için

Hüseyin Kahya diye bir babayiğit er

Demiş Atam Fabrika kuracaksanız yerim çok 

Ben kuruş istemem karnım tok

Muzaffer komutanda kabul etmiş 

insanların öbek öbek geleceği

Ekmek aş  yiyeceği fabrikalar kurulmuş 

Benim.mahalleme onun adını vermişler 

Hüseyin Kahya Mahallesi demişler

Hüseyin Kahya bir babalık yapmış şehrine

 Her çalışandan her emekliden hayır dua alan

Dev gönüllü adam

ALLAH sana gani gani rahmet eylesin emi

Benim yaşadığım bu mahalle işte

Bir zamanlar bu Hüseyin Kahya Mahallesinde

Bir zaman çocuk bir zaman sonra genç iken

Yunus dayı  vardı 

Kışın  kestane  yazın dondurma satardı 

Garip  ama zengin görünüşlü  

Tertemiz bir adamdı 

Bir bilge olgunlugundaydi

Ne oldu ne olmadı  bilinmez 

Yıllar sonra kaybolup gitti

Küçük  dört tekerli yitme arabası  ile

Bir kelle var  iskembe  var diye  bağıran 

Kelle ve iskembe satan amcamız vardı

Adının.ne olduğu hep unutulan

Yüzleri çizgi çizgi emek kokan bir adam

Sesleri hala kulaklarımızda çınlayan 

Birisi daha vardı tabiki

Zengin.olmus derlerdi çok malı  mülkü var

Bu Osman dayı Simitçi Osman dayı 

Okul önlerinde simit satan

Simit satarak beş  katlı apartman

 Yaptı denilen Osman dayı 

Emeğin zirvesi helal kazanan bir adam

Sonra Elma Şekeri yapan 

Eskimo Satan bir emmi vardı

Adını hatırlayamadığım 

Oda yok şimdilerde demekki gittiler bir bir

Herkese olduğu yada olacağı gibi

Onlarada evleri oldu kabir

Bir varmış  bir yokmuş 

Hem varmış hem yokmuş

Bir zamanlar hem herkesin gözü 

Hem herkesin karnı  hep tokmus 

O zamanki

Memleketim insanından 

Yaşamından kesitler bunlar

Alimin ilminden alimler  anlar

Kime kalmış o gün bugün 

Hanlar hamamlar saraylar

Nerde o çocukluğum

 Ve gençliğindeki sokaklar insanlar

Gözlerim onları  özler  onları  arar


Cengiz AKSU