Beklenti̇si̇z sevdi̇m seni̇

Bilinmez bir hasret dolaşıyor etrafımda.

Ne görebiliyor, ne de dokunabiliyorum, 

Sadece varlığını biliyorum.

Sen gideli uykularımın rengi, 

Günlerimin tadı ve gülüşümün kıvamı kaçtı.

Tenime ektiğin öpüşlerin sancıdı.

Yüreğimin bir yarısını da kaybettim !

Dönene kadar kan kaybedecek bedenim, 

Usulca, hissettirmeden kimseye.

Canımı yakacak kalbim, acıyacak, acıtacak.

Gecikme nolur !

İzin verme kaybolmama, 

Acılarımı görmezden gelme.

Bir an önce dön, gel bana.

Gel ki kalbim kalbine kavuşsun.

Görünmez yaşları birikmesin İçimde.

Gözlerim kavuşsun gözlerine.

Gel ki yaralarım seninle son bulsun.

Bekletme, beklemeye tahammülü yok Aşk'ın !

Ateşe verir kendini, yakar beni.

Dilim söylemez olur ve 

Bakmaz olur gözlerim karanlıktan başkaya, 

Gittiğin yerde kalır.

Gecikme Aşkım, gel, 

Gel ki ara vermesin Şiirler.

Duraksamadan sürüp gitsin ve 

Söylenmemiş sözler ruh'umu boğmasın sıkışarak.

Gel ki hayallerim rüya'larıma kavuşsun, 

Rüya'larım sana.

Hissettiğim sen gibi, 

Hep kal yanımda ve gitme bir daha.

Gel ki sonbaharın Aşkını tadayım.

Güneşin yokluğuna aldırmayayım.

Işıksız kalmasın gecelerim, 

Sevinç yüklensin omuzlarıma.

Sen yanımda ol'da İstersen hiç konuşma, 

Hiç bakma gözlerime.

Benim dilim alışkın sensiz seslenişlere.

Hadi gel, gel ki kelimelerimi örtmesin gözyaşlarım.

Özgür kalsınlar, 

Benimle birlikte yaşasınlar Aşk'ı.

Okunmayan mısralarım kalmasın yüreğimde.

Gözlerim sana baksın ve 

Şiirler söylesin yüreğine.

Gel ki haykırsın dilim yine, 

Korkmadan, sevinçle.

Baharı müjdeleyen bir kuş misali 

çırpınsın yüreğim yine.

Gel Artık !

Sarıl !

Sımsıkı sarıl !

Adımı fısılda kulağıma.

Kollarını aç bana bu gece, 

Usulca essin yapraklar.

Geceler bize çağlasın, 

Geceler bizi aydınlatsın bağrında.

Bütün dualar bize ulaşsın bir anda, 

Kalmasın sabah özlemler.

Gece olalım bu akşam.

Ben sen olayım sen ben ol.

Özlemim Aşk'ım sevdam sen ol.

Yaşamımda ilk kez somut birşey istiyorum.

Sana dokunmak istiyorum.

Konuştuğunda yüzündeki çizgileri görmek, 

Güldüğünde  çocuksu sesin içine karışmak istiyorum.

Yola yetim kalmış bir güneşle 

Devam etmek istemiyorum.

Gel artık.

Sensiz yaşamak İstemiyorum!

Seni özlemek bir denizse; 

Ben çoktan sürüklendim derinlere, 

Varsın bir rıhtım da olmasın çıkacak.

Seni özlemek bir sonsuzluksa; 

Ben çoktan kayboldum olmayan yarınlarda, 

Varsın bir adresim de olmasın.

Seni özlemek yüksek bir kayalıksa; 

Ben çoktan parçalandım yolunda, 

Varsın bir mezar taşım da olmasın 

Sen arasıra beni anacak olduktan sonra !

Delice bir Aşk bu biliyorum.

Kendimde değilim seni severken, 

Kendim olamıyorum.

Bu kadar sevilemez, 

Bu kadar özlenemez bir insan Diyorum;

İmkansız diyorum böylesine bir Aşk'ı 

Bu kadar küçük bir yüreğe sığdırmak.

Ama seni sevdikçe büyüyorum 

Ben de bu Aşk'la birlikte.

Seni sevdikçe 

Hiçbir şeyin imkansız olmadığını görüyorum.

Bu kadar sevilebilir mi bir insan ?

Bu kadar özlenebilir mi ?

İnsan kendini ne kadar aşabilir ?

Ve ne kadar yaşayabilir bir insanı ?

Ancak bu kadar!

Benim sevdiğim, benim özlediğim, 

Benim istediğim, benim yaşadığım kadar.!

Sen yine her zaman olduğun yerdesin.

Hiçbir şey duymadın bilmedin.

Ama ben biliyorum ki 

Duysan da anlayamayacağın,  

Her haykırışta biraz daha boğuklaşıp 

Kaybolan bir sesti benimkisi.

O yüzden anlamanı 

Beklentisiz sevdim Seni.