An & zaman

Zaman her şeyi çalarmış insanoğlundan, 

Önce heveslerini, hayallerini 

Sonra sevdiklerini, 

Aşk zannettiğini 

En sonunda da kendini,kimliğini 

Hem de öyle bir çalarmış ki, 

Arkasına bile dönüp bakmadan, 

Koşa koşa uzaklaştırırmış 

tüm yakın sandıklarını, 

İnsanı kendiyle bile bırakmazmış, 

Öyle hain bir çaresizlik yüklermiş omuzlarına, 

Sonra da ilaç olmak istermiş tüm yaralara, 

Ama bilmezmiş,bazı yaralar iyileşemezmiş. 

**

Zaman geçtikçe kesikler düzeleceğine, 

Daha da keskinleşir, daha da kanatırmış 

Yaralar kapanacağına son ayar açılırmış, 

İşte insanoğlunun 

En büyük aldatmacası da meğer buymuş 

Her şeyi zaman bırakarak 

Daha da kanatmak, 

Yeni günden,uçan kuştan,açan çiçekten 

**

Çok şey ummak ve yanılmak. 

Zamana bırakmayın, 

zaman unutturmaz hafifletir 

Şöyle bir içini serinletir ama 

giden herşey hep seninle gelir, 

Zamana bırakma, 

Çivi çiviyi söker belki ama izini silemez,

Söktüğü yerden vurur seni her seferinde, 

Senin de kaderin o derin izlerde.

**

Vakit az,zaman dar unutulmasın

Bir not düş şiirlerimin altına

Ayna'ya bak gör kendini hatırla

Aklına düşerim birgün nasılsa 

**

Zaman çarkı bizi böyle öğüten

Şu uçsuz bucaksız sanki değirmen

Hayaller umutlar sukuta ermiş

Ben asasız,postsuz bir garib derviş