AKLIMIZIN YÜKÜ



İnsanların toprakla haşır neşir olduğu yıllardı.Toprak ana bize ne sunarsa “Eyvallah” der bir yılımızı ona göre ayarlardık.Evimiz toprak, ahırımız toprak hatta bebeklerimizin kundağında bile toprak vardı.Kimse ne eşitlikten söz ederdi ne özgürlükten söz ederdi.Doğanın sunduğu kadar eşit, doğanın sunduğu kadar özgürdük.

Mahallemizde bir kadın vardı.Erken yaşta dul kaldığı için 50-60 koyunuyla hayatını idame ettirmeye çalışırdı.Bizde çocuk olduğumuz için sürüleri birbirine katar ve birbirimize destek olurduk.Günler böyle gelip geçerken çevremizde bir dedikodu dolaşmaya başladı.”Filanca köyde adamın birisi delirmiş, köy köy geziyormuş”.Efsane dilden dile dolaşmaya başladı.Bu arada bizde Deli’yi tanıma fırsatı bulduk.Deli’nin Abi’si köylerdeki bakkallara ne isterse vermesini ve hesabın kendisine yazılmasını söylemiş.O yüzden Deli her bakkaldan istediğini alıp gidiyordu.İnsanlar O’ndan uzak durur kimseler bulaşmazdı.Bir ikindi vakti çobanlık yaptığımız kadın namaza durdu.Tam o esnada Deli aşağı virajdan göründü.Yavaş yavaş gelip namaz kılan kadının yanına oturdu.Bende telaş zirveye çıktı ama yapacak bir şey yok.Adam yüz yirmi kilo, vursa yarısı boşa gidecek.Anamız çaktırmadan namaza devam ediyor.Dört rekat ikindi on ikiye, on iki yirmiye, yirmi ise otuza çıktı.Kadın, Deli’nin gitmesini bekliyor, Deli ise namazın bitmesini.En sonunda Ana’mız pes etti.Selamı verip namazı bitirdi.Deli telaşla torbasına sarıldı ve torbanın içinden gazete kağıdına sarılmış yarım kilo gofreti Ana’ya uzalttı.

-Buyur Anacığım! Bunu rahmetli anamın canı için yiyin.Bu çocuğa da birazını ver.Rahmetli gofreti çok severdi.Ölmeden önce vasiyet etmişti.Tanımadığın insanlara gofret al, dağıt diye.Ben de o vasiyeti gücüm yettiğince yerine getiriyorum.Bakkallar torba dolusu gofreti kendim için aldığımı sanıyor arkamdan deli diye mırıldanıyor, bende gülüyorum.

Kadın bu durum karşısında şok olmuştu

-Evladım! Bu geç saatte köye nasıl varacaksın, başına bir iş gelmesin.

-Amaaaaan! Anacığım bekleyenimiz yok, özleyenimiz yok, sevenimiz yok.Köye gitsek herkes dudak bükecek.Acele etmeye gerek yok aheste aheste.Haydi Allah’a ısmarladık

Aklını kullanamayan insanlara aklın ne kadar yük olduğunu o gün görmüştüm.Köyün tepesine gelince akıllı insanlarla dolu köye şöyle bir baktım.Kimisi sınır yüzünden birbirine küsmüş, kimisi kimse bir şey almasın diye bahçesini kıyılıyor, kimi de gürültü yapıyor diye bakkalın önündeki çocukları kovalıyordu.Ve ben Deli’nin gofretini tatlı tatlı yerken hayatımda hiç tanımadığım bir kadına dua ediyordum.”Böyle bir evladı doğuran ananın mekanı cennet olsun”