Acidan tutulan di̇li̇me susmak düşüyor

Gelmeye çalışırım gittiğim yerlerden, 

Zordur kendime dönüş artık bilirim...

Şimdi akşamın bir vakti 

Erken ve hesapsız inceldiği yerlerden kopmasına izin verdiğim 

Bir şeyleri bağlamaya çalışıyorum...

Onarılması zor yanlarımı yazılarla uyuşturuyorum...

Herkese bir şeylerin açıklamasını yapmaya çalışan ben, 

Herkesin sorlarının cevap anahtarlarını 

Çoğaltmaya uğraşan yine ben 

Anahtarını kaybetmiş biri gibi dışarıdayım şimdi...

Hani olur ya bazen susarsın 

Bazen de suskunluğuna yanarsın...

Bazen üzülürsün bazen de mutlu olmaktan kaçarsın...

Bazen değer verirsin birine ama bazende 

Onun değersizliğine verdiğin değerden utanırsın...

Bazen konuşmak dertleşmek istersin biriyle 

Ama bazen de insanların 

İki Yüzlülüğü gelir aklına yine susarsın...

Bazen birinin gözlerine saatlerce bakmak istersin

Ama baktığın gözlerin senin gibi bakmadığını görünce 

Başını çevirirsin...

Bazen Aşk'ı buldum diye haykırmak istersin 

Bazen de sesini duymak istediğin Kimseyi 

Asla yanında bulamazsın!

Hani olur ya bazen yalnız kalırsın, 

Oyalanabileceğin her yolu denersin olmaz...

Sonra da yapacak bir şeyin kalmadığında 

Oturur düşünmeye başlarsın seni üzen şeyleri...

Bir Nevi kendi kendine acı çektirirsin...

Sonunda deli gibi ağlayacağını bildiğin halde 

Yine de düşünürsün...

Her güzel saniyeyi sanki tekrar yaşıyormuşsun gibi 

Yüreğinde hissedersin...

O'nu hatırlatan herşeyi yaparsın..

Resimlerine bakarsın, 

Sana attığı mesajları mailleri okursun ve 

En çok da hep aynı şarkıyı dinlersin...

Ağlamaktan gözlerin şişse de, 

Artık yüreğin dayanmasa da 

İnadına düşünmeye devam edersin...

O hep aynı yerdedir, sende 

Ama aynı zamanda da yoktur...

Aslında İçini acıtan da budur, 

Yüreğindeki közleri yeniden alevlendiren de...

Aslında aynı yerdedir ama yoktur...

Aranda kilometrelerce mesafe olmasına rağmen 

Sen istediğin için nefes kadar yakındır 

Ama o istediği için de yıldızlar kadar Uzak...

Nerde olduğunu unutur kendini soyutlarsın, 

Sadece o'nu ve yaşattıklarını düşünürsün...

O bilmese de yüreğinin derinlerinde 

Hep o'na kavuşmanın hayalini kurarsın 

Hem de imkansız olduğunu bile bile...

Hep o'na sarılırsın düş'lerinde...

Gözlerinin içine bakarsın Taa Ki 

Kendini görünceye kadar...

Hep o'nunla dans edersin her zaman dinlediğin ve 

Sana sadece o'nu hatırlatan şarkıda...

Yaşadığın yalnızlığa inat her saniye o'nu düşlersin 

Sanki kapıdan girecekmiş gibi...

Yüreğinde sadece o'na ait bir dünya kurarsın ve 

Hep o dünyada yaşatırsın o'nu...

Ve dilinde hep aynı cümle...

Şimdi senden vazgeçmeli mi  

Masal olup yola devam mı etmeli.?

Adına ima edildiği kaç satır yazdım, 

Kaç defter kaç kalem tükettim hatırlamıyorum bile...

Deli sanıyorum bazen kendimi, 

Gerçi zaten Aşk bir çeşit delilik değil mi ?

Nasıl bir bilmeceydi bu ben hiç çözemedim...

Ne garip değil mi onu hala seviyor olmam ?

Bende inanamıyorum !

İnsan bu kadar hayal kırıklığına uğramasına Rağmen 

Hala birini sever mi ?

Seviyormuş kelimeler tükeniyormuş !

Hatta acı'dan artık Nefesi kesiliyormuşta 

Sevdiğini Bile söyleyemiyormuş !

Gururun artık sanki kanata kanata Aşk'ını 

"Yazıklar olsun sana" diyormuş, 

Diyormuş ta yine de seviyormuşsun !

Kırılıyorum dökülüyorum parça parça oluyorum ama 

Hala kendime bile itiraf edemediğim 

Bir bekleyiştir ki sorma gitsin...

Keşke diyorum bazen keşke alkol tedavisi, 

Uyuşturucu tedavisi gibi bir yer olsa 

Ondan kurtulmak için...

Bir tedavisi olsa keşke !

Ve Ne garip ki onu yazarken bile 

Son cümleyi bulamıyor kalemim...

Ne bitti diyebiliyor ne terkedip gittim seni, 

Nede kavuşabilmeyi yazabiliyor...

Ve zaten acıdan tutulan dilime 

Artık sadece susmak düşüyor...!