15 temmuz kahramani: şehi̇t samet uslu

-Trabzonlu şehit Samet Uslu'ya rahmet ve minnetle....

Yiğit çıktı meydana 15 Temmuz gecesi

Gölgesinden titredi hainlerin nicesi

'Ben burada durdukça geçilmez...' dedi '...Boğaz'

Şehadet talep etti, Hakk'a eyledi niyaz

Candan daha elzemdi memleketin yarını

Elleriyle itti o, bu dünyanın var'ını

Ana kuzularının sadırları bir dağdı

O gece gökyüzünden yağmur değil kor yağdı

Hainlerin önünde dağlar gibi durdu o!...

Şehadet hayalini ta askerde kurdu o!...

15 Temmuz gecesi hava kesif pusluydu

Vatan için yollara düşen Samet Uslu'ydu

Memleket âşığıydı, bayrağı yâr eyledi

Şehitler Köprüsü'nü düşmana dar eyledi

15 Temmuz gecesi külünden doğdu anka

Trabzon'un yiğidi meydan okudu tanka

Eğilip bükülmedi; dik durdu, diri durdu

Palikaryaya karşı yekpare, iri durdu

Hainlerin tasından ağılar içmedi o!...

Canından geçse bile, yurdundan geçmedi o!...

Son nefesini verdi bayrağın gölgesinde

Diledi ki al bayrak düşmesin ülkesinde

Sanki yere düşerken dağ üstüne dağ düştü

Her ne varsa kül oldu, bu konuşmuş çağ düştü

Bir güneş gibi battı, bir hilâlin uğruna

Bedenini yasladı bu toprağın bağrına

Kutlu yolculuğunda kefeni bayrak oldu

Şehit tahtına kondu, zannetme toprak oldu

İlâhî adalete teslim olan kuldu o!...

Yurdunun Kerem'iydi, Aslı'sını buldu o!...

Umrunda değildi ki, kim kim için ne dedi

Yurda olan borcunu Samet canla ödedi

Şehadete koşarken arkasına bakmadı

O gece güller bile ondan güzel kokmadı

Kızıl'ın karşısında, bayrağın al'ı yiğit!...

Osmanlı'dan yadigâr çınarın dalı yiğit!...

Mâzi puslu bir ayna, zannetme ki yok oldu

Anısı çoktu onun, acısı da çok oldu

Vatanına Mecnûn'du, Leylâ'sına koştu o!...

Sahte sevgililerden Mevlâ'sına koştu o!...

                                                           M. NİHAT MALKOÇ