Yoruldum çıkmıyor avazım sesim
Bağlanmış ellerim çözemiyorum 
Mutluluktan yana güzel bir resim
Çizmek istesem de çizemiyorum 
 
Yaşarken içimde derdi elemi
Kalbimi acıtan bin bir çilemi
Kağıtlara sırdaş edip kalemi
Yazmak istesem de yazamıyorum
 
Yedim bu hayattan zaten darbeyi 
Dertlerle doldurdum her dem torbayı 
Sırtımdaki ateş denen urbayı
Çözmek istesem de çözemiyorum
 
Sıcak bir dokunuş bekledim ondan 
Bir umut verseydi razıydım dünden
Emanet verilen bu aciz candan 
Bezmek istesem de bezemiyorum 
 
Güvenim kalmadı sevgiye aşka 
Her şey daha güzel olsaydı keşke 
Sevgi denen güzel sıcak bir köşke 
Sızmak istesem de sızamıyorum 
 
Çok şeyler geliyor söze lisana
Bu hayata kızıp küsen küsene 
Talih gülmez neden diye insana
Kızmak istesem de kızamıyorum 
 
Ayhan Kocabay
11.11.2019