Usandı yüreğim hüzün dökmekten
Birazda mutluluk ver yalan dünya
Bıktım hüzünlenip boyun bükmekten
Bak da şu halimi gör yalan dünya
 
Seven Gönül ister güzel bir ömür
Karartıp içimi eyleme kömür
Bıkıp usandırdı hep sömür sömür
Şu bahtsız şansımı kır yalan dünya
 
Bırak şu yakamı bende yaşayım
Çocuk gibi dere bayır koşayım
Irmak olup Deniz olup taşayım
Dertlerime kilit vur yalan dünya
 
Dert salmak mı işin hep başımıza
Acımazsın asla göz yaşımıza
Hiç huzur katmadın sen aşımıza
Etme bu hayatı dar yalan dünya
 
Koşturduk peşinden olmadın yâren
Elbette görüyor kederi veren
Sen oldun bizleri yerlere seren
Senide Yaratan var yalan dünya
 
Koydun kalbimizde bin türlü yara
Bilmiyoruz hangi hüzünde sıra
Yüreğimiz atar derdinden nara
Azda yaramızı sar yalan dünya
 
Yukarıdan bakıp kibir eyledin
Şu hayatı bize kabir eyledin
Hep şiddet kullanıp cebir eyledin
Görme bizi böyle hor yalan dünya
 
Bizlerde bir kuluz eyleme zulüm
Hayat son bulacak gelecek ölüm
Ne hesabın var ki bizimle gülüm
İlacın var ise sür yalan dünya
 
Kimleri üzdün de kimi ağlattın
Hangi yürekleri korla dağlattın
Esir edip elin kolun bağlattın
Etme bu hayatı zor yalan dünya
Ayhan Kocabay