Kanatlanıp uçmak istersin
Pırıl, pırıl, engin göklerde 
Turnaların sesidir dersin
Sızlanıp durursun yerinde.
Ayı olmayan geceleri
Dile takılan heceleri
Çözümsüz o bilmeceleri
Sıkar buruşturursun elde.
Hoyratça harcanan bir zaman
Elinde tutamaz ya insan
Bir işe yaramaz ağlaman
Yürüyüp geçtiğin yerlerde.
Bazen bir mahkeme kurarsın
Kendi kendini yargılarsın
Hep kendini masum sanarsın
Mıknatıs gibi çektiğinde.
Yemin kadar büyür ahların
Kar etmez gayri pişmanlığın
Kesilir bazende takadın
Toprak an ve an çektiğinde...



Mustafa Yaman

27 eylül 2020