Bu nasıl duygudur, bu nasıl özleyiş

Canımın içinde, can kopuyor sanki

Ölüme kadar mı, sürer bu bekleyiş

Mevlam bizede nasip eder belki.


Bir sessizlik sarar, çocuksuz evde

Öpüp, koklarken bakarsın aleme

Kim bakar ki kim, dolan gözlerine

Mevlam bizede bir kapı açar belki.


Evlat sesine hasret bu duvarlar

Ne bilsin çekmeyen yalan sanarlar

Kaç çocuğun var diye neden sorarlar

Yitirme umudunu Mevla acır belki.


Sözler dokunur konuşulur bilmeden

Gizli, gizli ağlar evladım hep benden

Bir şey gelmiyor ne yapsam elimden

Ağlama çocuğum güneş doğar belki.


Ben dedelikten vaz geçtim üzülme

Dünyaları verseler değişilmez bebeğe

Yüzünü asma doktor müjdeyi versene 

Bu defa tamam de şans güler belki.


Bir yanım buz dağı, bir yanım volkan

Halden anlayan yoktur günler perişan

Canımızdan can kopar halimiz yaman

Bu rüyalar, bu hayeller son bulur belki...



Mustafa Yaman

12 mayıs 2020