Card image cap
Oğul koşması (1)



Ben nasıl unuturum mukaddes kutlu cuma

Verdiler ağuşuma kundakta ki oğlumu

Bu uhrevi emanet sevgilim sen unutma

Hatırlat birgün ona babası olduğumu

 

Koşacak sevinç dolu mektebin yollarında

Dargın karne notları evladımı sevindir

Buluşuruz mehtabın ferah akşamlarında

Sor annene şu ketum,somurtkan resim kimdir?

 

Bazen efkarım gelir ürperirim bu evde

Korkarım kör odalar ayırır ikimizi

Ebediyen gülmeyim yeter ki sen sevinde

Es rüzgar ılık,ılık üşümesin benizi

 

Yıllar boyunca sükun bir mezar gibi evin

Odalarında diri nefeslerin solusun

Sakın ağlama yavrum pür neşe vede sevin

Duvarda resmi olan bir babanın oğlusun

 

Kabrimin üzerinde ak güneşler ıslanır

Şimdi kör mezarımdan sana ninni söylerim

Ey melekler ! başım dik Fatiha'ya yaslanır

Cennetlerden bir bahçe bu mezar benim derim...

 

 

(bütün insanlar duvarda asılı bir resmin çocuklarıdır)



                           ********************



Oğul Koşması (2)



Bakışların derindir başın hayli yücede
Nefsin önüne geçmiş galebe çalmış akla
İlişme namahreme yalnız yalnız gecede
Var git prensesleri rüyalarında hakla 

Şehvet denen duygu ki yüksek dağlara çıkar
Beş dakka zevk güngelir kendi halinden bıkar
Kırk dereden su gelse ancak bu kiri yıkar
Ey oğul bedeninden önce nefsini pakla

Bu sözler bir ders değil kulağına küpedir
Gayri şaşırıp bakma baba dediğin nedir ?
Bak şu çatıda duran tozlu resmimi getir
Sözlerimi aklında onu duvarda sakla. 


k a gazioğlu