Makberden göklere ağıt
Ben bilirim maziyi milattan öncesini
Bu topraklar bu sular artık saf , temiz değil
Kimler tarumar etmiş İlâh düşüncesini ?
Yüzler zifir , kalp kömür , insancıklar biz değil
Değil mi ki nanköre secde eder adamlar ?
Billûr nursuz ışıksız sokaklar fanus değil
Gözler muhtaç yaşlara anam mezarda ağlar
Yitirilen ar değil kaybolan namus değil
Değil mi ki kalplere vurulur kelepçeler ?
Değil mi midelere düşen afiyet değil ?
Değil mi ki hurdaya çıkarılmış ilimler ?
Değil mi ibadetler Allah'a niyet değil ?
İnsan , bir et , bir kemik , yaşar , büyür ve ölür
Canlıları var eden kalplerde ki kin değil
İman öyle mukaddes , simalarda görülür
Müslümanlık uhrevi kimlikte ki din değil
Makber olurdu bana kim gütmeyen toprağım
Örtülen toprak değil gömülen tenim değil
Heyhat kurudu dallar yere düştü yaprağım
Ne çağlara layığız ne bu çağ benim değil
Bir gün kalkarsa makber göklere intizara
Pak alınlar şad olur iffeti satan değil
Artık melekler inmez şafaklarda yollara
Yollar girift , yollar dar , topraklar vatan değil
Vatanı vatan eden makberde yatan değil.
k a gazioğlu
Yitiren çıkmış .... Yitiren ar değil. olmalı bazen eksik çıkıyor bende yazarken buraya hatalı yazmış olabilirim bilmiyorum
Sitenizde başarılar diliyorum
Emeğine yüreğine sağlık Arslan bey çok güzel bir şiir okudum tebrikler hayırlı günler diliyorum efendim