MELALİ

Huzursuz oluyor yaşayan insan
Kederi edinmiş başına yastık
Dalmışsın uykuya bir de uyansan
Karabasan gibi geceye bastık

Kaygıdan uzakta ömür geçmiyor
Günlük meşgaleler adam seçmiyor
Hiç kimse bilerek zehir içmiyor
Durup duruyorken hepten kastık

Saygısız sevgisiz kişi çoklaştı
Çamurdan geçtik de yollar .oklaştı
Kuvvetli zayıfla kızıp toklaştı
Yoklukla varlığa imrenip küstük

Kızarken herşeye düşünmek durdu
Sıkıntı ve stres kalplere vurdu
Boşalmış zemberek iyice kurdu
Konu komşu ile kavgaya düştük

Kül de unutuldu ateş de bitti
Güzelim günlerin devamı gitti
Şefkatle bakışan dostluklar yitti
Acı çeken görüp ters yöne koştuk

Kapılar kilitli ışıklar sönmüş
Ahbaplık kaybolup düşmanlık dönmüş
Bilinmez tutulan nasıl bir yönmüş
Kuş uykusu yatıp havaya uçtuk.

Sezai KAYA