Ah İstanbul!

                    Ah istanbul!
                    Orhan Veli yi düşündüm
                    Kapamadım onun gibi, açtım gözlerimi
                    Hasretle!
                    Hararetle baktım sana
                    Üstad’ın duyduklarını göremedim

                    Ah İstanbul!
                    Ne Denizde Martı sesleri var
                    Ne de O Yalıda ki rüzgâr uğultuları! Dinmiş..
                    Dok lardan Çekiç sesleri gelmiyor
                    Üstad’ın Kulaklarıyla gördüklerini göremedim

                    Ah İstanbul!
                    Sen değilmisin Orhan Veli’nin aşkı
                    Hayatın mı değişti
                    Yaşayanların kim
                    Sana aşık olduğunu söyleyenler mi
                    Değişmeye mecbur edenler
                    Değişme İstanbul                    
                    İstanbul aksanı nı yitirme sakın
                    

                    Ah İstanbul!
                    Yosmaların da değişmiş
                    Laf atılan yosman zenginlemiş
                    Üstad mı zengin etti dersin
                    Kapattım kulaklarımı
                    Görmeyeyim uğultunu diye
                    Üstad’ın gördüklerini görmeyeyim diye

                    Ah İstanbul!
                    Hayalim gibi yaşatsaydım seni
                    Orhan Veli kapatmış gözlerini
                    Sendeki güzellikleri resmetmiş şiirine
                    Kapattım kulaklarımı
                    Görmeyeyim uğultunu diye
                    Keşmekeşliğin anlatılmaz
                    Yaşanmalı

                    Ah İstanbul!
                    Rüyaların şehri
                    Hayal uçlarının bitimi
                    Süslüyor musun şarkıları
                    Üstad hâlâ sende mi dersin
                    Ondan utanıyormusun yoksa
                    Sana kıyamaz o
                    Seni severdi...
                    Benim sevdiğim gibi.

                    08/01/2016