Yorgun geçen yılların hüznü çöktü içime
Geri dönüp bakmaya inan gücüm yetmiyor
Damla damla çoğalıp tufan aktı içime
Çağla desen akmaya inan gücüm yetmiyor
Biriken anılarım değersiz boş yalanlar
Bu güne taşıdığım gençliğimi çalanlar
Kırık dökük köşede sızmış sessiz kalanlar
Kibrit çalıp yakmaya inan gücüm yetmiyor
İsyan bayrağı açtım bir ordu kuramadım
Mavzerle sekiz kurşun saydım da vuramadım
Karşıma alıp bir gün hesabın soramadım
Darbe yapıp yıkmaya inan gücüm yetmiyor
Kaçtıkça kovalayıp dermanım kesip yordu
Karabasan misali göğsüme çöküp durdu
Her seferinde tuşla sırtımı yere vurdu
Güreş tutup yıkmaya inan gücüm yetmiyor
Gam yükünü toplayıp yola revan düşerim
Yüküm ağır gelir de şu feleğe şaşarım
Kavurur pişmanlığım yavaş yavaş pişerim
Yanıp yanıp çıkmaya inan gücüm yetmiyor
ARİF BARAN (ARİFCE)
çok güzel bir hece şiiri okudum.
tebrikler ve saygılar sunuyorum...
Bazen yaşadıklarımız ağır gelir yüreğimize işte o anlarda gücüm yetmiyor deriz
Ama Rabbim'in rahmeti o kadar büyüktür ki en güçsüz halimizde bile dayanacak güç verir
Güne düşen bu güzel eserinizi ve yazdıran yüreğinizi canı gönülden kutluyorum hocam
Yazan ellerinize yazdıran yüreğinize sağlık. Selam ve saygılarımla
Kaleminizden çok güzel bir hece okudum...
Sonsuz tebriğim ve saygımla...
Emeğine yüreğine sağlık Arif hocam gerçekten beni anlatan güzel bir şiir okudum tebrikler hayırlı akşamlar diliyorum hocam