Azar azar çekersin damarımdan kanımı
 
Kuruyan ırmaklardan farkım kalmadı gülüm
Dirhem dirhem alırsın tenden tatlı canımı
Artık ecelden bile korkum kalmadı gülüm
 
Heba olan yıllara boşu boşa yanarım
Karlı dağa benzerdi bak yıkıldı çınarım
Seller gibi coşarken kurudu göz pınarım
Akıtmaya yaşları arkım kalmadı gülüm
 
Ağustos sıcağında buza çekip de dondum
Gençliğim meşaleydi yanıp mum gibi söndüm
Heybetim göz alırdı köhne örene döndüm
Şimdi eski halimden erkim kalmadı gülüm
 
Açtığın yaraların sızısı bak dinmiyor
Deli gönül şahlanıp aşk atına binmiyor
Yazan kalemim sustu artık seni anmıyor
Adına yazılacak türküm kalmadı gülüm
 
Arif BARAN (ARİFCE)