Tadına doyulmaz bizim ellerin
Kırlarda çiçekler açmıştır şimdi
Çiçekle bezenen yeşil dalların
Üstünde arılar uçmuştur şimdi

Ovada renklerin yüz tonu vardır
O çamlı dağların tepesi kardır
Yüceler kış ise, köyde bahardır
Sobanın sıcağı kaçmıştır şimdi

Tabiat kalkmıştır, kış uykusundan
Hak nimet yaratır her dokusundan
Islanan toprağın mis kokusundan
Rüzgarlar havaya saçmıştır şimdi

Toprak kokar, ağaç kokar yel kokar
Menekşe,papatya, çiğdem,gül kokar
Ömür gündüz, gece, bir başka akar
Köy ab-ı hayattan içmiştir şimdi

Bahçede tarlada artmıştır işler
Bükülmüştür beller, doğrulmaz başlar
Sonbaharda evden ayrılan kuşlar
Yeniden bacaya göçmüştür şimdi

Ahırdan geçtiyse mallar yazıya
Uzaktan seyreyle taze kuzuya
Çoban meşe gürgen çıkıp geziye
Yiyecek mantarı seçmiştir şimdi

Yatılmaz kalkılır artık şafakta
Gölge dinlendirir öğlen sıcakta
İsli mavi demlik kaynar ocakta
Satı halam otu biçmiştir şimdi

Dedim ya başkadır bizim oralar
Orda olmak vardı tam şu sıralar
Şırıl şırıl akar, çaylar, dereler
Oy gönül kendinden geçmiştir şimdi

Vedat ÜNAL