Anne

Kara mı yazılmış bu bahtım benim
Dert arayıp beni buluyor anne
Seneler geçtikçe sarardı tenim
Kokladığın çiçek soluyor anne

Koynumda hummalı telaş kışlıyor
Birisi bitmeden biri başlıyor
Kime gül atsam o beni taşlıyor
Kalbimi dostun ki deliyor anne

İyilik denen şey ne kadar garip
Zavallı kalbim bu yüzden muzdarip
Canım bildiklerim kol kola girip
Ben ağlarken onlar gülüyor anne

Kıyamazdın bana eller kıyıyor
Bizden olan bizi elden sayıyor
Gecemden yıldızlar bir bir kayıyor
Karanlık gündüze doluyor anne

Kimsede bulunmaz sendeki vefa
Kızgınlığın bile canıma sefa
Bıraktın elimi düştüm kaç defa
Zor doğruldum Allah biliyor anne

Gözyaşımı geçen ömre gizledim
Bazen birinden teselli gözledim
Bilemezsin seni ne çok özledim
Yokluğun çok ağır geliyor anne

Vedat ÜNAL