AŞKIN İNFAZI

İnşasında harcadık seneyi, günü, ayı.

Duvarına harç diye koyduk kara sevdayı.

Bu temeller üstüne kurduğumuz binayı,

Acımadan devir, yık köşke enkaz sayılsın.

 

Ağzına sakız edip döndürdün klişeye.

Belli umut kalmadı; aşkta, zevke, neşeye.

Şöyle kuytu bir yerde kıstırıp bir köşeye,

Enseden tek kurşun sık aşka infaz sayılsın.

 

Konu komşu toplanıp kılsınlar namazını.

Namazında saf tutup yükseltsen avazını,

Melekler de duymasın gönlünün niyazını;

Çektiğin o ahların halka vaaz sayılsın.

 

Omuzlayıp tabutu kabire kadar taşı.
Mahrem'e el sürdürme, kendin defnet naaşı.
Ayın, Şın, Kaf harfiyle yazılsın mezar taşı.
Okunurken dillerde Hakka niyaz sayılsın.

 

Bundan sonra nafile nasıldır nerdelerin

Kan ağlasa gözlerin çekilse perdelerin

Diz üstü toprağında ettiğin secdelerin

Ne vakit, ne de kaza başka namaz sayılsın