ASİ vede MAVİ

Şu Karadeniz şahit,

Dalgaları gibi, hırçın olan sevdama,

Çünkü asilik denen şeyi, o öğretmişti bana..

Dalgalarıyla sivriltmişti bir bir,

Yüreğimin en hassas yanlarını,

ve artık daha sağlam basıyordu yere, sevdamın ayakları..

Karadeniz öğretmişti bana,

her gemiye liman olunmayacağını..

Ve her batan güneşin ardından,

Yeni umutlar doğacağını..

Herkesin bir gün mutlaka yanılacağını,

Ve fırtınalar boyu pişmanlığın koynunda 

Nöbet tutacağını..

Bir bir terkederken,gemiyi yolcular,

Orada dimdik nasıl durulacacağını..

Bütün alabora olan sevdalara inat,

Rotadan bir mil dahi sapılmayacağı..

Tayfanın hayatının, kaptanın vefasında 

Saklandığını,

Ve tüm yorgunluklara rağmen,

Gemiyi ilk terkeden kişi olunmayacağını..

Şu karadeniz şahit,

Dalgaları gibi, hırçın olan sevdama,

Çünkü asilik denen şeyi o öğretmişti bana..

Karadenizle ögrendim,

Hem en hırçın dalgalarla başa çıkmayı,

Hem de en küçük bir bir med cezirde bile,

Kırılıp, dağılmayı..

Karadenizden almıştım,

en asi kanımı,

Ve yine ondan almıştım

bir çift KARA GÖZE esir düşen ,

En mavi yanımı..

Yasemin Güney Albayrak