İRTİHALİN DAVETİ

 

Güneşliydi uzaklar, bahardı vakitlerden

Mevsimler de dönmüştü, verdiği akitlerden

 

Uğramadı şehrime, yanılıp bir tek zaman 

Kışa teslimdi beden, bekledi her dem aman

 

Zemheri ayazlar da, donuyorken umutlar

Gitmemeye ant içti, kahır yüklü bulutlar

 

Ahvalimi anlamaz, yaradanın tek kulu

Onlarda hak görüyor, bana olan bu zulü

 

Gün geçtikçe tükendi, ciğerimin kuvveti

Sessizce geliyordu, irtihalin daveti

 

Gelmeyecekse bahar, bitsin artık bu zillet 

Ne olur yaradanım, eyleme bana mühlet

 

Emanetin istiyor, sonsuz aleme varmak

Kucaklayıp ölümü, ruhu huzura sarmak

 

Etmezdi dilim isyan, lakin usandı can da

Ezelden mühürlüymüş, bana yer yok bu han da 

 

11/01/2019 Yasemin Güney Albayrak