Yine  bir  Eylül  akşamı

Yine  sahilde  yürüyorum 

İnce  ince  bir  yağmur

Karışırken  gözyaşıma

Yakamozların  ışıltısı 

Birleşiyor  yıldızlarla 

Dolaşırken  sahilde

Umutsuz  bir  başıma

Oturduğumuz  o  bank 

Yine  çıktı  karşıma

Oturdum  üç  beş  dakka

Anılarla  baş  başa

Yokluğun  dayanılmaz

Feryadım  çıktı  Arşa. 

 

Çaresiz  ve  umutsuz 

Hayallerim  yıkılmış  virane  gibi

Bu  seven  yüreğim  bir  enkaz  yeri

Àh   be  birtanem   âh  be vefasız

Senden  uzak  gönlümün

Kırıldı  bak  bam  teli

Anla  artık  vefasız  

Anla artık  sevgimi

Yokluğuna  muzdarip

Yüreğim   kanıyor  SEVGİLİ.


Dört  mevsim  hazan  oldu

Yokluğunda  vefasız

Umudumun  rengi  soldu

Her  ne  yapsam  faydasız

Mevsim  artık  sonbahar

Üzülmek  neye  yarar

Sararmış yaprak  gibi

Uçup  gitti  bak  yıllar

Özleminle  sevdiğim

Geçti  bak  aylar  yıllar

Hasretin  bir  kor  oldu

İçerimi  yaralar.

Gözümde  tüter  gözlerin 

Dağ  gibi oldu  özlemin 

Her  ne  yapsam  ne  etsem

Kalbimde dolmaz   yerin

Kabuk   tutmaz  bu  yaram

Yaralarım  çok  derin 

Sana  hasret  yüreğim

Hergün  kanar  sevgilim.


Sayende  acı  bitti  bu  aşkın  hikayesi

Hançer  vurdun  bağrıma 

Yokki başka  çaresi

Hangi  tabip ilaç  yazar

Bu onulmaz  yarama 

Katilim  oldun  yàrim 

Sakin  boşa  ağlama 

Zamansız  esti  zalim

Bu  aşkta  hazan  yeli

Hayaller  yarım  kaldı

Bu  yürek  enkaz  yeri

Hasretinle  yüreğim

Kanıyor  bak  sevgili.

RÜSTEM   ŞAHIN 26 ARA  2920

İST  GÖNÜLDEN DİLE