YOKLUĞA ÖZLEM

Mısralara döküyorum içimi

Bir tek onlar dinliyorlar sessizce

Tercüman oluyorlar yüreğime

Dünyadan alacaklı gözlerimle

Dayanıyorum gecenin kapısına

Vuslatı yaşadığım yolun

Sonundaki ışığı gözlüyorum özlemle

Ezelde yazılmış hikâyenin

Sonu beliriyor gözlerimin önünde

Dökülüveriyor zerrelerim toprağa

Hazinesini arıyorum ömrümün

Yıkılan duvarlarının altında

Kimse görmesin istiyorum sırrımı

Karanlığı örtüyorum uykusuzluğumun üstüne

Kayboluyorum sınırsız sevgilerin içinde

Kabul olacak dualar ediyorum

Bütün hücrelerimle âmin diyorum

Büyük bir huzur kaplıyor gönlümü

Nefsime sitemlerimin sonunda

Ahde vefa etmiş olmanın

Mutluluğu sarıyor hayat yorgunluğumu

Bilmediğim sulara düşmüş

Aksimi seyrederken

Kurtuluyorum bir anda korkularımdan

Hafifliyorum huşu ile titrerken

Müthiş heyecan verici olmalı

Sonsuzluğa ulaşıp

Yokluğa düşmek

Dünyanın rahminde ceninken

Sonsuzluğa doğmak

Düşlemekten aciz kaldığım

Gerçeklerde yaşamak

Kederler dolmuş hayatıma

Kapının altından giren

Arsız zemheri soğukları gibi

Nefesim solgun acılardan

Dualarımı sürüyorum gönül yaralarıma

Önümde umutlarım bekliyor

Arkamda düş kırıklıklarım sızlıyor

Yüreğimdeki mealinden okuyorum

Rüyalarımın tabirini

Tarih olan hayatımın matemini tutuyorum

Gözlerim kapalı geceye sığınıp

Ölümsüz sözlerimle

Varlıktan kurtulup

Yokluğa çevrilmiş gözlerimle!

          23-05-2012

Şair, Burhan AKSU