Engin ovalar gözümde 

Bir uçurumun kenarında 

Seyrediyorum, 

Göğün maviliğini 

Öylece kalıyorum sonsuz kederler içinde 

Uzaklarda bıraktığım anılarda 

Güneşli uykulara dalıyorum 

Geçen yılların sonunda 

Acıların külleri 

Serpilir yüreğime 

Tütün bastım kanayan yarama 

Kırılan bir aynada görünür yüzüm 

Anlamsız; 

Herbir parçası ayrı 

Yitip giden bir aşktı geriye kalan 

Zavallı kimsesizliğim biçare 

Sonbahara denk geldi açan çiçeklerim 


Uykunun kollarında dalıp dalıp giderim 

Dümensiz gemiyim hatıralar denizinde 

Sevginin aynası gözlerin 

Ruhuma işler, ince bir sızın 

Biryerlerden süzülüp gelir 

Tarifsiz uzakla bakışmanın hazzı 

Çekildim dağlarıma kara kışların ayazında 

Yalnız bir ağaçım rüzgarla dertleşen 

Bir eksiğimiz yüzümüzde gülüşümüz 

Kendi karanlığımda 

Bir türkü dolanır dilime 

Acıtır; 

İşler yüreğine 

Yalnız dökülen gözyaşları 

   M.CAN  ÇANAKKALE